Όπως πετάνε τα πουλιά κι αυτό δεν μας ξενίζει
έτσι τη γλώσσα του μιλά, την μητρική του, κάποιος.
Ντοπιολαλιές ή και αργκό ανάλογα τους γύρω
κι όποια γλώσσα θα μιλάνε αυτή κι αυτός μιλάει.
Θέλω να πω, απόλυτα και φυσικά τελείως
τη γλώσσα μας μαθαίνουμε όπως να περπατάμε
αλλά και βάσεις θέλουμε ρίζες να στηριχθούμε
σωστότερα τη γλώσσα μας εμείς να τη μιλάμε.
Μα ρίζες, απ τη γλώσσα μας μην ψάχνεις μες το χώμα
είναι στα τόσα κείμενα, τα νέα και τ αρχαία.
Πάν Καρτσωνάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου