Ο Αλέξης ονειρευότανε μία συμμαχία του Νότου
απέναντι στην γερμανική επικυριαρχία.
Άφηναν κάποιοι να εννοηθεί ότι διέθετε ισχυρή στήριξη από τους Αμερικανούς.
Περίμεναν την λύση στους G7. Αυτή δεν ήρθε! Κι ύστερα αποχώρησε και το ΔΝΤ!
Το αμερικανικό ιππικό δεν ήρθε. Ίσως επειδή είναι μακριά και τα "καύσιμα"
κοστίζουν περισσότερα από 30- 40 δισ. ευρώ.
Εδώ δεν τα πρόσφεραν στην Καλιφόρνια.
Θα τα έδιναν για την Αθήνα;
Οι διεθνείς σχέσεις είναι πολύπλοκες και δεν έχουν σχέση με τις υπεραπλουστεύσεις
που συχνά ακούμε και διαβάζουμε. Οι Αμερικανοί, οι Ρώσοι, οι Γερμανοί, έχουν
οικοδομήσει ένα πλέγμα σχέσεων μεταξύ τους. Θα δώσουν, θα πάρουν, αλλά
ο καθένας από αυτούς θα επιδιώξει να επιλέξει ο ίδιος το πεδίο της σύγκρουσης,
αν και εφόσον κρίνει ότι πρέπει να πάρει μία τέτοια απόφαση.
Οι μεταξύ τους σχέσεις δεν είναι στατικές, αλλά την ίδια ώρα δεν μπαίνουν
και σε δοκιμασία για... "ασήμαντη αφορμή"!
Εμείς μπορεί να πιστεύουμε για τον εαυτό μας ότι είμαστε ο περιούσιος λαός,
ότι έχουμε το καλύτερο οικόπεδο στον κόσμο.
Τέλος πάντων, μπορούμε να πιστεύουμε ό,τι θέλουμε!
Αυτό που ισχύει όμως στο τέλος είναι αυτό
που βλέπουμε να γίνεται με τα μάτια μας
και όχι εκείνο που θα θέλαμε να βλέπουμε.
Οι Αμερικανοί, λοιπόν,
δεν μας έκαναν την χάρη να μας χρησιμοποιήσουν για την ανατροπή της γερμανικής
κυριαρχίας στην γηραιά ήπειρο. Είναι αμφίβολο κι αν επιδιώκουν κάτι τέτοιο...
Οι Αμερικανοί εξυπηρετούν τα δικά τους συμφέροντα, οι Γερμανοί τα δικά τους
και οι Ρώσοι τα δικά τους. Εμείς στην Ελλάδα έχουμε την εντύπωση ότι θα αφήσουν
όλοι αυτοί τα δικά τους για να ασχοληθούν με τα δικά μας.
Μπορεί να κτύπησαν φιλικά τον Αλέξη στην πλάτη. Αυτό όμως δεν σημαίνει στήριξη
. Σημαίνει το εξής: "Κάνε εσύ την προσπάθειά σου κι αν τα καταφέρεις θα έχουμε
όλοι όφελος. Αν αποτύχεις, είσαι μόνος σου"!
Με άλλα λόγια, "τα κέρδη μισά – μισά, οι ζημιές όλες δικές σου".
Θα ακούσατε την δήλωση κορυφαίου υπουργού της λαοπρόβλητης αυτής
κυβέρνησης ότι ο Ομπάμα έχει χάσει τον ύπνο του. Ότι δεν κοιμάται τα βράδια
εξαιτίας της Ελλάδας. Αν δεν ήταν κρίσιμες οι ώρες, θα μπορούσαμε να μιλήσουμε
ακόμη και για επιθεώρηση. Το κακό είναι ότι τα πιστεύουν αυτά στα αλήθεια.
Και με βάση αυτές τις φαντασιακές καταστάσεις κτίζουν πολιτικές
και διαπραγματεύονται το μέλλον μας.
Οι Αμερικάνοι μπορούν πράγματι να βοηθήσουν, όπως και οι Γερμανοί.
Μπορούν να μας δώσουν χρόνο, όχι όμως χρήματα.
Δεν θα πληρώσουν για να υλοποιήσει ο κ. Τσίπρας το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης.
Επειδή δίνουν μεγάλη σημασία στα χρήματα. Μεγαλύτερη από ότι πιστεύουμε.
Μπορούν, όμως, να μας δώσουν χρόνο. Αλλά ακόμη και γι αυτό χρειάζεται
να πατάει κανείς στην γη. Να έχει επίγνωση της πραγματικότητας.
Παρόλα αυτά, ο κ. Τσίπρας μπορεί ακόμη και τώρα να σηκωθεί από το τραπέζι
δίχως να χάσει. Ίσως έχει χάσει την ευκαιρία να κερδίσει τα πάντα, αλλά δεν έχει
ακόμη ηττηθεί. Αρκεί να καταλάβει ποιες είναι οι πραγματικές μας δυνατότητες
και να τις εκμεταλλευτεί στο έπακρο. Στην Άνγκελα είναι αδιάφορο αν εμείς
θα κάνουμε, Αλέξη, δημοψήφισμα ή εκλογές, όπως τους απειλείς συνεχώς.
Της είναι αδιάφορο ποιος ακριβώς βρίσκεται στην εξουσία στην Αθήνα.
Εδώ "απέλυσε" τον Αντώνη! Αυτοί, Αλέξη, αντιμετωπίζουν τις χώρες
σαν Ανώνυμες Εταιρείες. Κι οι εταιρείες πρέπει να έχουν ελκυστικά προϊόντα.
Ο φόβος, Αλέξη, δεν είναι προϊόν. Είναι συνταγή αυτοκτονίας.
Βρες ένα ελκυστικό πρόγραμμα και θα το αγοράσουν. Όλα τα άλλα δεν τους αγγίζουν.
Και δεν μας ωφελούν. Κι αυτό το τελευταίο είναι το πιο σημαντικό.
Ψάχνουμε ένα σχέδιο που να εξυπηρετεί τον λαό μας.
Το έχεις; Αν πάντως το σχέδιο αυτό περιελάμβανε το αμερικανικό ιππικό,
το σχέδιο αυτό πρέπει να το αλλάξεις. Το ιππικό δεν θα έρθει…
Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου