Σάββατο 23 Αυγούστου 2014

Ένα διαχρονικό μήνυμα μέσα από την Οδύσσεια του Ομήρου.

Είναι πολύ σημαντικό, αυτές τις κρίσιμες ώρες,
 να ρίξουμε μια ματιά στην Βίβλο των Ελλήνων,
 δηλαδή στα ΟΜΗΡΙΚΑ ΕΠΗ και να διδαχτούμε, 
έστω και την τελευταία στιγμή, 
από το πνεύμα του Οδυσσέα. 
ΔΗΛΑΔΗ: Να κρατήσουμε την ψυχραιμία μας, 
να ελέγξουμε την παρόρμηση να έχουμε τις αισθήσεις μας
 και τις αντένες μας ΑΝΟΙΧΤΕΣ και να μην παρασυρθούμε 
από την οργή και το μένος που μας διακατέχει, 
ώστε να γίνουμε βορρά, στους σύγχρονους "μνηστήρες".
Όταν ο Οδυσσέας φτάνει στην Ιθάκη, η μεγίστη 
επιθυμία του είναι ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΠΙΣΩ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ, 
τον κόσμο που του έκλεψαν. 
Είναι το βιός του, είναι ο ιδρώτας μιας ζωής, 
είναι η γή του, είναι η πατρίδα του, είναι 
ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΟΡΙΖΕΙ ΤΟ ΣΠΙΤΙΚΟ ΤΟΥ.
 Παρά την μεγάλη του λαχτάρα, διατηρεί 
την ανωνυμία του και μεταμορφωμένος σε ζητιάνο
 από την Θεά Αθηνά, πηγαίνει στο παλάτι ώστε 
να ελέγξει την κατάσταση και να πάρει τις πληροφορίες
 που θέλει, υπομένοντας καρτερικά τις προσβολές 
και την χλεύη των μνηστήρων.
 ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ, 
ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΙΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΣΤΟΧΟΥ
 ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΣΤΕΙΡΑ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ. 
Γι αυτό τον λόγο και είναι ο αγαπημένος της Θεάς Αθηνάς, 
της Θεάς που αντιπροσωπεύει την ΝΟΗΣΗ ΤΟΥ ΔΙΟΣ, 
την ΣΟΦΙΑ, την ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ
 ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ. Της Θεάς που μελετά 
τον εχθρό και τον πολεμά με τα ίδια του τα όπλα.
Όταν όμως έρχεται η ώρα, όταν τους έχει στριμώξει 
όλους άοπλους σε ένα δωμάτιο, όταν φανερώνεται 
πάνοπλος, ΤΟΤΕ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΤΟΥ. 
ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΙΚΤΟ, ΓΙΑΤΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ
 ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΒΙΟΣ ΤΟΥ, που δημιούργησε 
με τον δικό του ιδρώτα, ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ
 που οι μνηστήρες καταχράστηκαν και καπηλεύτηκαν 
μαζί με την φιλοξενία του οίκου του
 που τίμησε τον ΞΕΝΙΟ ΔΙΑ. 
Είναι ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ ο ΤΗΛΕ-ΜΑΧΟΣ
 (αυτός που δίνει την μάχη του από μακριά),
που με δόλιο τρόπο επιχείρησαν να δολοφονήσουν, 
δηλαδή να καταδικάσουν την ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ 
ΣΕ ΑΦΑΝΙΣΜΟ, όπως δόλια σήμερα ξαναεπιχειρούν! 
Ο ισχυρότερος αντίπαλός του είναι ο ΑΝΤΙΝΟΟΣ. 
Η λέξη μιλά από μόνη της. Είναι η ΑΝΤΙ-ΝΟΗΣΗ, 
είναι αυτό που μας κάνουν ΤΩΡΑ, είναι ο τρόπος 
με τον οποίο θολώνουν τις καταστάσεις 
και την πραγματικότητα ώστε
ΝΑ ΜΗΝ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΚΑΘΑΡΑ 
ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΕΛΕΓΧΟΥΝ. 
Είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την καθυπόταξη
 και δουλεία του ανθρώπου. 
Είναι ο στόχος της πρώτης φονικής βολής του Οδυσσέα.
 Είναι ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ να πεθάνει πρώτος. 
Γι αυτό, μακριά από την προπαγάνδα των ΜΜΕ.
Αν υπήρχαν αυτά το 1821,είναι αμφίβολο 
αν θα γίνονταν η επανάστασις των Ελλήνων, 
θα κινδύνευαν να μείνουν καθυποταγμένοι στην πλάνη 
και την θολούρα της συγχυσμένης κρίσης, εξ αιτίας της.
 Και τον σκοτώνει ρίχντοντάς του το βέλος 
στον ΛΑΙΜΟ, στο ΟΡΓΑΝΟ ΤΗΣ ΟΜΙΛΙΑΣ 
δηλαδή ΤΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ, που την χρησιμοποιεί 
ενάντια στη νόηση των ανθρώπων! 
Ο επόμενος είναι ο ΕΥΡΥ-ΜΑΧΟΣ. 
Αυτός που μάχεται με κάθε τρόπο, με εύρος, 
ΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΣΟΝ, ο δεινός και αδίστακτος μαχητής. 
Ο ΑΜΦΙ-ΝΟΜΟΣ! Αυτός που διαστρεβλώνει 
τον ΝΟΜΟ και την τάξη των πραγμάτων, ο επικίνδυνος
 γιατί είναι ΕΤΣΙ και ΑΛΛΙΩΣ!
 Γιατί λειτουργεί κατά το δοκούν.
 Ο ΑΓΕ-ΛΑΟΣ! Αυτός που άγει τον λαό, 
που τον παρασύρει με την βοήθεια του ΑΝΤΙ-ΝΟΟΥ.
 Που τον μετατρέπει σε ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΗ ΑΓΕΛΗ! 
Κανένα όνομα στα Ομηρικά έπη 
δεν είναι δοσμένο στην τύχη! 
Κρύβουν βαθύτατα νοήματα και στο χέρι μας είναι
 να τα αποκρυπτογραφήσουμε και να διδαχτούμε,
 ή καλύτερα να συνετιστούμε.
Δικό μας σχόλιο: 
Δεν έχει σημασία αν συμφωνούμε ή διαφωνούμε με το κείμενο αυτό
αλλά θα είχε πολύ ενδιαφέρον αν διατυπώνατε και την δική σας άποψη
για την ερμηνεία που δίνεται στην Οδύσσεια του Ομήρου 
και τα ονόματα που χρησιμοποιούνται.



Έγραψε ιστορία o γάμος του Κινέζου ΕΚΑΜίτη (Φωτογραφίες)

Ένας Κινέζος αστυνομικός που υπηρετεί 
στις ειδικές δυνάμεις είχε 24ωρη βάρδια. 
Την ίδια μέρα ήταν κλεισμένη να γίνει
 και η γαμήλια φωτογράφιση του.
 Τελικά τα έκανε και τα δύο...
Δικό μας σχόλιο:
Σιγά και μην τα έκανε ιαι τα δύο....
Πάντως, θα περιμένω τον επόμενο 
που θα κάνει το ίδιο 
και να είναι πυροσβέστης λέει.








Κόρινθος:Κερνάμε καφέ, όποιον γράψει πρώτος. εδώ στα σχόλια...

Κερνάμε καφέ, 
όποιον αναγνώστη ή αναγνώστρια
 γράψει πρώτος - πρώτη
 εδώ στα σχόλια του Blog μας.......
.......ποιος φοράει αυτό το T-Shirt!

"Δεν πιστεύω ότι ο τάφος της Αμφίπολης έχει συληθεί"! 'Ολο και πιο κοντά στο αρχαίο μυστικό.

Οι απαντήσεις της αρχαιολόγου και η αλληλεγγύη του ΣΥΡΙΖΑ
"Βόμβα" από την Περιστέρη 
"Δεν πιστεύω ότι ο τάφος της Αμφίπολης έχει συληθεί" 
 'Ολο και πιο κοντά στο αρχαίο μυστικό.
Την ώρα που καθημερινά βγαίνει στο "φως" 
της δημοσιότητας και μία νέα είδηση 
σχετικά με την πορεία των ανασκαφών 
στον μεγαλοπρεπή αρχαίο τάφο της Αμφίπολης,
 η θερμοκρασία "χτυπάει κόκκινο", κυριολεκτικά
 και μεταφορικά στον μικρό αυτό οικισμό
 που βρίσκεται νοτιοανατολικά της πόλης των Σερρών.
Οι πρόσφατες ανακαλύψεις είχαν να κάνουν 
με την ανάδειξη, κάτω από τη βάση των Σφιγγών, 
του ανώτερου τμήματος του μαρμάρινου θυρώματος, 
που σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, καλύπτεται 
με fresco σε μίμηση ιωνικού επιστυλίου και φέρει
 διακόσμηση με κόκκινο, μπλε και μαύρο χρώμα. 
Επίσης, κάτω από το ιωνικό επιστύλιο, 
αποκαλύφθηκαν δυο ιωνικά επίκρανα 
των παραστάδων της θύρας, επίσης επικαλυπτόμενα 
με fresco και επιζωγραφισμένα με τα ίδια χρώματα. 
Το Ιωνικό επιστύλιο που ανακαλύφθηκε
Οι ανασκαφές προσωρούν με γοργούς ρυθμούς,
 αλλά ταυτόχρονα με τεράστια προσοχή, ωστόσο
 τα ερωτήματα είναι ακόμη πολλά.
 Ποιός έχει ταφεί στο σημείο; 
Είναι άνδρας ή γυναίκα; 
Είναι μόνο ένας ή και περισσότεροι;
 Και το κυριότερο: Θα είναι η Κατερίνα Περιστέρη,
 η επικεφαλής της αρχαιολογικής ομάδας
 που έφερε στην επιφάνεια τον αρχαίο τάφο,
 ο πρώτος άνθρωπος που θα μπει στο εσωτερικό 
του τύμβου μετά από χιλιετίες, ή την έχουν... 
......προλάβει οι τυμβωρύχοι του παρελθόντος;
Επιχρωματισμένο με μαύρο, 
μπλε και κόκκινο χρώμα
"Πιστεύω πως δεν έχει συληθεί!"
Οι μεγαλοπρεπείς Σφίγγες - Φωτό Eurokinissi
Την απάντηση έδωσε τελικά η ίδια η κυρία Περιστέρη, 
η οποία μιλώντας σε εννεαμελές κλιμάκιο του ΣΥΡΙΖΑ,
 με επικεφαλής την υπεύθυνη για θέματα Πολιτισμού 
του κόμματος, βουλευτή Άννα Χατζησοφιά, 
που επισκέφθηκε το σημείο, τόνισε 
πως "ο τάφος της Αμφίπολης
 δεν πιστεύω ότι έχει συληθεί".
Περιστέρη: "Δεν υπάρχει άλλος τέτοιος τάφος
 ούτε στην Ελλάδα, ούτε στα Βαλκάνια"
Αυτό που κάνει την αρχαιολόγο να το πιστεύει, 
είναι το γεγονός ότι οι ογκώδεις πέτρες της εισόδου, 
οι οποίες έχουν πλέον απομακρυνθεί με μεγάλη προσοχή
 από την αρχαιολογική της ομάδα,
 προστάτευσαν το μνημείο.
Οι εντυπωσιακές λεπτομέρειες από το φτερό της Σφίγγας - Φωτό Eurokinissi
Ακόμη, η Κατερίνα Περιστέρη χαρακτήρισε το μνημείο οικουμενικό, λόγω του περιβόλου του, των Σφιγγών
 και του Λιονταριού της Αμφίπολης.
Η Κατερίνα Περιστέρη απαντά στις ερωτήσεις
 του κλιμακίου του ΣΥΡΙΖΑ
"Βγαίνει ένα μνημείο σημαντικό όχι μόνο για την Ελλάδα
 αλλά έχει παγκόσμιο ενδιαφέρον", τόνισε η αρχαιολόγος, ενημερώνοντας για τη μέχρι στιγμής εξέλιξη του έργου
 το κλιμάκιο του ΣΥΡΙΖΑ, στο οποίο επετράπη να φτάσει 
έως την απαγορευτική μπάρα 
πριν από την αρχαιολογική ανασκαφή.
"Πρέπει οπωσδήποτε η Πολιτεία να αξιοποιήσει 
την ανασκαφή αυτή στο έπακρο. 
Δηλώνουμε ότι είμαστε αλληλέγγυοι
 και συμπαραστάτες στο έργο σας" υπογράμμισε, 
από την πλευρά της, η κ. Χατζησοφιά, 
ευχαριστώντας την επικεφαλής της ανασκαφής 
για την ενημέρωση.

Δεν μας κλέβουν μόνο αρχαία αγάλματα, αλλά και τα φυτά μας!

Η Ελλάς και θύμα βιοπειρατίας Δεν μας κλέβουν μόνο αρχαία αγάλματα, αλλά και τα φυτά μας!
Σε Θάσο, Σαμοθράκη, Ικαρία και Λακωνία το καλύτερο βαλσαμόχορτο του κόσμου!
Η πανέμορφη Θάσος, στο Βόρειο Αιγαίο, είναι γνωστή για πολλά προϊόντα της: Ένα απ’ αυτά, είναι το υψηλής ποιότητος έξτρα παρθένο ελαιόλαδό της, από την περίφημη τοπική ελιά «θρούμπα», κ.ά. 
Ένα άλλο όμως, είναι το βαλσαμέλαιό της, από το εξαιρετικό βαλσαμόχορτό της, που θεωρείται – μαζί με της Σαμοθράκης [1], της Ικαρίας και της Λακωνίας - ως το καλύτερο στον κόσμο! 
Τα προϊόντα αυτού του «δυναμίτη της φύσεως», διακινούν δισεκατομμύρια ευρώ σήμερα στον πλανήτη... 
Η Ελλάς κάθεται πάνω σε ένα θησαυροφυλάκειο ακόμη, και κοιμάται... 

Όταν οι Ολλανδοί ήλθαν ως βοτανοκλέφτες... 
Όλα άρχισαν όταν ξένες φαρμακευτικές και βοτανικές εταιρείες εντόπισαν την χώρα μας, ως ένα ηλύσιο βιοποικιλακό τόπο... 
Πρωτοπόροι βοτανοκλέφτες ήταν οι Ολλανδοί. Ολλανδικές εταιρείες ξανα-επισκέφθηκαν την δεκαετία του 1970-80 τα βουνά του Μυστρά και της Μάνης, στην Νότιο Πελοπόννησο, όπου και άκουσαν – άρα δεν εγνώριζαν πριν - από τοπικούς αγρότες και βοσκούς για το βαλσαμόχορτο και τα θαύματα αποκαταστάσεώς πολλών παθήσεων απ’ αυτό. 
Τους τρόπους ήξεραν και χρησιμοποιούσαν και γιατροπορεύονταν γενεές και γενεές Ελλήνων, στο πέρασμα των χιλιετιών... 
Έτσι, οι Ολλανδοί άρχισαν να ενδιαφέρονται (και) γι’ αυτό το φυτό και αφιέρωσαν χρόνο και χρήμα για να πειραματισθούν με το βαλσαμέλαιο – με το αζημίωτο... 
Κάθε χρόνο στις αρχές του Μαΐου, εταξείδευαν στην Πελοπόννησο, στην κοιλάδα της Σπάρτης, δεκάδες Ολλανδοί, για να συλλέξουν βαλσαμόχορτο, από βουνοπλαγιές οι οποίες κείτονταν 1.500 μ. πάνω από την επιφάνεια της θαλάσσης! 
Αλήθεια με ποια άδεια; 
Οι εντόπιοι τους έβλεπαν ως φολκλόρ... 
....ως φυσιολάτρες τουρίστες... 
Εν τω μεταξύ, τα λουλούδια της ελληνικής φύσεως αφανίζονταν... 
Συγκέντρωναν χιλιάδες λουλούδια βαλσαμόχορτου, αυτά τα ωραιότατα, με το φρέσκο κίτρινο-χρυσαφί χρώμα, από πολύ ενωρίς το πρωί... Και τα εβύθιζαν αργότερα, την ίδια ημέρα, σε έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, ψυχρής έκθλιψης, από βιολογικά καλλιεργημένες τοπικές ελιές! 
Αυτό το μείγμα εν συνεχεία αφήνεται σφραγισμένο, σε υάλινα βάζα ή μπουκάλια, στον καυτό ήλιο της Μεσογείου, για αρκετές εβδομάδες, να λιαστεί περισσότερες από χίλιες ώρες...
Αυτή η προσεκτική διαδικασία δημιουργεί τις διάσημες ιαματικές ιδιότητες του βαλσαμέλαιου, που έχει ένα χαρακτηριστικό κόκκινο χρώμα, και που είναι κυρίως για εξωτερική χρήση, για την θεραπεία των εγκαυμάτων, των ερεθισμών του δέρματος, τις χειρουργικές ουλές, τους μώλωπες, τα διαστρέμματα, κλπ. 
Οι Ολλανδοί δεν είναι η πρώτη φορά που κλέβουν βότανα από την ελληνική φύση... 
Είναι χαρακτηριστικό ότι την χώρα τους την έχουν καθιερώσει ως «χώρα της τουλίπας», τον βολβό της οποίας έχουν κλέψει από την Χίο και την Αργολίδα! 
Μια αρχαία ελληνική παράδοση 
Στις ηλιόλουστες πεδιάδες και τα νησιά των μεσογειακών χωρών, το βαλσαμέλαιο παράγεται παραδοσιακά εδώ και αιώνες... Η παράδοση αυτή έχει πνευματική ιδιοκτησία. 
Η κλοπή αυτής της παραδόσεως - και μάλιστα όταν κάποιος κερδίζει χρήματα απ’ αυτήν την άνομη πράξη – πρέπει να τιμωρείται. 
Κάτοχος αυτής της πνευματικής ιδιοκτησίας είναι οι Έλληνες – και δη οι Σπαρτιάτες. 
Οι ιαματικές ιδιότητες του βαλσαμέλαιου ήταν γνωστές ήδη στον αρχαίο σπαρτιάτικο στρατό! 
Γι’ αυτό, ακόμη και σήμερα στην Λακωνία, το λένε σπαθόχορτο, από το οποίο παράγουν το σπαθέλαιο, ειδικό στην επούλωση τραυμάτων από σπαθιές! 
Οι θεραπευτικές ιδιότητες του ελαίου αυτού του φυτού θαυμάζονταν και ήταν σεβαστές από τους αρχαίους χρόνους! 
Ο Έλλην ιατρός, «ο πατέρας της Ιατρικής», Ιπποκράτης, το χρησιμοποιούσε επίσης ευρέως, 2.500 χρόνια πριν... 
Οι αρχαίοι Έλληνες - και οι Ρωμαίοι αντιγραφείς τους - χρησιμοποιούσαν το υπερφυτό 
(υπερικό - hypericum perforatum L.) βαλσαμόχορτο για πολλές ασθένειες, σε ευρύ φάσμα τραυματισμών, τα έλκη, την γαστρεντερική δυσφορία, τον πόνο από την εμμηνόρροια, 
την οσφυαλγία, τις πληγές, τα δήγματα φιδιών, αλλά και τα αυτοάνοσα, και την κατάθλιψη, καθώς και για πνευματικούς λόγους, αφού επίστευαν ότι το φυτό προσφέρει προστασία
 από τα κακά πνεύματα (που ήταν αυτά που προξενούσαν τις ασθένειες και τα ατυχήματα)... 
Η ελληνική λαογραφία έχει συγκεντρώσει πολλούς τρόπους χρήσεώς του, και πολλούς παρασκευής του, σε διάφορα μέρη της Ελλάδος... 

Το χριστιανικό καπέλωμα 
Ο Έλληνας λάτρεψε το βαλσαμέλαιο. Η λέξις βάλσαμο στην γλώσσα του είναι συνώνυμο με την πανάκεια, την κάθε είδους θεραπεία, την ανακούφιση. 
Γι’ αυτό, στην δύσκολη να προσηλυτισθεί στον χριστιανισμό περιοχή της Λακωνίας, 
το βαλσαμόχορτο ονομάσθηκε και «χόρτο του άη Γιάννη». 
Για να καπελωθεί χριστιανικά αυτή η πανάρχαια προσφερόμενη θεραπεία, οι χριστιανοί «πατέρες» διέδωσαν, ψευδώς βέβαια, πως από το «ιερό αίμα του αγίου Ιωάννου σχηματίζονται οι κόκκινες κηλίδες ελαίου στα κίτρινα φύλλα του βαλσαμόχορτου»... 
Και οι εύπιστοι και αδαείς αμόρφωτοι – που αποτελούσαν τον πρώτο εύκολο στόχο 
δημιουργίας ποιμνίου των χριστιανών - το επίστευσαν... 
Οι χριστιανοί πιστεύουν, λοιπόν, ότι του αγίου Ιωάννου η θεραπευτική δύναμη
επέρασε στο βαλσαμόχορτο... 
Τι κρίμα γι’ αυτούς! Το βαλσαμόχορτο είχε θεραπευτική δύναμη,
 χιλιάδες χρόνια πριν εμφανισθεί αυτός ο άγιός τους... 
Το φυτό, λένε, φύεται για να υπενθυμίζει την βάναυση σφαγή του αγίου! 
Λες και άλλη αποστολή ή δουλειά δεν έχουν τα φυτά της Γης, 
από το να γίνονται όργανα της κάθε θρησκείας... 
Την ημέρα, λοιπόν, του αγίου Ιωάννου, στις 24 Ιουνίου, οι άνθρωποι κρεμούν βαλσαμόχορτο
 στα σπίτια, εις ανάμνησιν αυτού του αγίου και για την προστασία από τα κακά πνεύματα,
 όπως έκαναν χιλιάδες χρόνια τώρα,
 αδιάφορο ποια θρησκεία επικρατούσε στον καιρό τους...[2] 
Κινδυνεύουν να εξαφανισθούν 1 στα 10 σπάνια ελληνικά φυτά από ξένους βιοπειρατές, 
που δρουν ανεξέλεγκτα στην χώρα μας!
Κίνδυνο ολικής εξαφανίσεως αντιμετωπίζουν περίπου 1 στα 10 σπάνια ή απειλούμενα
 ενδημικά φυτά της ελληνικής χλωρίδος! 
Αυτά έχουν μπει για τα καλά στο... μάτι διεθνών κυκλωμάτων βιοπειρατείας, 
που δρουν τώρα πια στο διαδίκτυο. 

Έχει γίνει κατανοητό στους κοινούς ανθρώπους του πλανήτη Γη - αλλά όχι στους... πολιτικούς και τους τραπεζίτες, διότι αυτοί φαίνεται δεν είναι κοινοί, δηλ. δεν διαθέτουν 
ούτε καν τον κοινό νου! - πως όταν και το τελευταίο δένδρο κοπεί, 
όταν το τελευταίο ζώο ή ψάρι ή χόρτο θα καταναλωθεί, όταν και η τελευταία
 πηγή νερού θα δηλητηριασθεί, τότε μόνον θα αντιληφθούν οι «συλλέκτες χρημάτων» 
στα σίγουρα, ότι τα χρήματά τους... δεν τρώγονται!!! 
Αλλά έως τότε; Το «ζωντανό φυτό» πωλείται στο διαδίκτυο από 6 έως 21 ευρώ
 (λ.χ. η περίφημη ορχιδέα της Κρήτης ophrys kotschyi subsp. cretica 
– η ορχιδέα ophrys kotschyi απαντάται μόνον σε Ελλάδα και Κύπρο). 
Υπάρχει αυξανόμενο διεθνές ενδιαφέρον για τον πλούτο και την μοναδικότητα
 των βοτάνων και αρωματικών φυτών της ελληνικής γης... 
Κινούν το ενδιαφέρον αγοραστών-συλλεκτών και βιοπειρατών, 
με τζίρο εκατομμυρίων ευρώ. 
Πληγή του πολιτισμού δεν είναι μόνον οι αρχαιοκάπηλοι, αλλά και οι βιοκάπηλοι... 
«Εντοπίστηκαν 588 περιπτώσεις εμπορίας φυτών από 73 φυτώρια σε Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία, ΗΠΑ, Καναδά και Αυστραλία, τα οποία, ως αυτοφυή φυτά, υπάρχουν αποκλειστικά και μόνον στην Ελλάδα, ως ενδημικά της χώρας μας»
 (βλ. Ν. Κρίγκας «Το ηλεκτρονικό εμπόριο στα ελληνικά ενδημικά φυτά. 
Βιοποικιλότητα, εμπόριο και νομιμότητα»). 
Από αυτά: 
● 58 τάχα είναι προστατευόμενα σε εθνικό και 19 σε διεθνές επίπεδο, 
● 33 χαρακτηρίζονται ως απειλούμενα (κινδυνεύοντα ή τρωτά), και 
● 37 ως σχεδόν απειλούμενα ή σπάνια. 
Τα 12 μάλιστα έχουν εντοπισθεί σε μία μόνον τοποθεσία
 και άλλα 18 σε 2-5 μόνον σημεία της Ελλάδος. 
Κανένα από τα 73 φυτώρια δεν διαθέτει άδεια από τις αρμόδιες ελληνικές Αρχές για την συλλογή και την πώληση των ενδημικών φυτών της Ελλάδος! 
Σχετικό με την αξιοποίησή τους είναι το Πρωτόκολλο της Ναγκόγια,
 που θα τεθεί σε ισχύ εντός του 2014. 
Θα λογοδοτήσει κανείς, κάποτε, κάπου... 
Ο πλανήτης τελειώνει... 
Ο άνθρωπος πιστεύει ακόμη πως είναι ο άρχοντας και κύριός του; 
[1] Ειδικώς για το βάλσαμο της Σαμοθράκης και τις ιδιότητές του,
 βλ. Γ. Λεκάκη «Σαμοθράκη – Ιερά Νήσος», εκδ. Ερωδιός, 2006. 
[2] βλ. Γ. Λεκάκη «Τάματα και Αναθήματα», εκδ. Γεωργιάδης, 2000.
-----------------------------------------------
Πηγή: xronos.gr-Γιώργος Λεκάκης
Δικό μας σχόλιο:
Τον πόσο πλούτο χάνει κάθε χρόνο η Ελλάδα
από αυτό το λαθρεμπόριο βοτάνων
τα είχε πει πολλά χρόνια πριν ο Κώστας Μπαζαίος 
Από σχόλια στο FACEBOOK


Παρασκευή 22 Αυγούστου 2014

Κόρινθος: Μην "σπέρνετε" άλλα σκουπίδια, δεν πρόκειται να φυτρώσουν.





"Οι Αμερικανοί έφτιαξαν το Ισλαμικό Κράτος" λέει ο πρόεδρος της Μουσουλμανικής Ένωσης Ελλάδας στο newsbeast.gr

Σε μία αποκλειστική συνέντευξη στο newsbeast.gr 
ο πρόεδρος της Μουσουλμανικής Ένωσης Ελλάδας
 αναλύει την ISIS 
(Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και του Λεβάντε) 
και τα γεγονότα γύρω από τη δράση της, ενώ δίνει
 απαντήσεις σχετικά με το κατά πόσο υπάρχει
 παρουσία μελών της στον ελληνικό χώρο.

Συνέντευξη στον Γιάννη Κέμμο.
Καθώς τα γεγονότα γύρω από τη δράση της ISIS 
στο Ιράκ και τις γείτονες χώρες προκαλούν παγκόσμιο
 τρόμο και κατακραυγή, εμείς μιλήσαμε
 με τον πρόεδρο της Μουσουλμανικής Ένωσης Ελλάδας 
Ναϊμ Ελγαρντούρ και τον ρωτήσαμε τόσο για την ISIS 
όσο για το πως η δράση της σχετίζεται με τη χώρα μας.
«Δεν είναι κάτι φυσιολογικό, είναι κάτι φτιαχτό 
και τους έχουν φτιάξει οι Αμερικάνοι» ήταν τα λόγια 
του κ. Ελγαντούρ, για την ISIS. Όπως υποστηρίζει 
ο ίδιος, η ISIS δεν αντιπροσωπεύει το Ισλάμ
 και τον μουσουλμανικό κόσμο, ενώ όπως 
μας είπε η συντριπτική πλειοψηφία
 των ιμάμηδων καταδικάζουν τις πρακτικές τους. 
Παράλληλα τόνισε πως τη στιγμή που το νούμερο 
ένα θέμα για τους μουσουλμάνους είναι
 το Παλαιστινιακό, η ISIS έχει επιδεικτικά αποφύγει 
να κάνει οποιαδήποτε αναφορά στις θέσεις της
 για το συγκεκριμένο ζήτημα. 
Κάτι που κατά τον κ. Ελγαρντούρ δείχνει ξεκάθαρα 
πως πίσω από τη δράση της ISIS 
δεν κρύβεται το Ισλάμ.
Όσον αφορά τη δράση της οργάνωσης με μαζικές
 εκτελέσεις, βιασμούς και αποκεφαλισμούς, 
ο πρόεδρος τη Μουσουλμανικής Ένωσης Ελλάδας,
 τη χαρακτήρισε «κανιβαλισμό»
 και την καταδίκασε, δηλώνοντας πως αυτός 
δεν είναι ο μουσουλμανικός τρόπος ενώ 
εξέφρασε την άποψη πως σκοπός της ISIS 
είναι να λασπώσουν το Ισλάμ καθώς με τέτοιες
 ενέργειες αμαυρώνουν την εικόνα των μουσουλμάνων
 σε παγκόσμιο επίπεδο, παρά το γεγονός ότι την ίδια 
στιγμή το Ισραήλ έχει παρόμοια δράση
κατά των Παλαιστινίων κάτι 
με το οποίο όπως είπε, κανείς δεν ασχολείται.
Όσο για το τι μέλλει γενέσθαι σχετικά με την ISIS, 
ο κ. Ελγαρντούρ δηλώνει ξεκάθαρα 
«ότι θέλει η μαμά Αμερική θα γίνει»
 και εξήγησε πως οποιαδήποτε στιγμή 
θελήσουν οι ΗΠΑ θα τους σταματήσουν.
Μιλώντας για την Ελλάδα και το κατά πόσο 
θα μπορούσαν να υπάρχουν τέτοια ακραία στοιχεία 
στη χώρα μας, ο πρόεδρος της Μουσουλμανικής 
Ένωσης Ελλάδας είναι ξεκάθαρος πως τέτοια άτομα
 στην Ελλάδα δεν υπάρχουν. 
Τόνισε πως οι μουσουλμάνοι στην χώρα μας
 γνωρίζονται πάρα πολύ καλά μεταξύ τους
 και πως ο κόσμος δεν θα πρέπει να πιστεύει 
τα διάφορα που ακούγονται.
Σύμφωνα με τον ίδιο, η Ελλάδα παραμένει 
ένα φιλικό και αγαπητό μέρος για τον αραβικό 
κόσμο παρά τις ρατσιστικές επιθέσεις που έχουν γίνει 
τελευταία, και συμπλήρωσε πως οι μουσουλμάνοι 
υποστηρίζουν την ειρηνική ατμόσφαιρα μεταξύ
 χριστιανών και μουσουλμάνων.
Ερωτώμενος για τις μαύρες σημαίες που μοιάζουνε
 με τη σημαία του αυτοανακηρυγμένου χαλιφάτου 
και σύμφωνα με κάποιες φωτογραφίες εθεάθησαν
 σε πορείες στους δρόμους της Ελλάδας, 
ο κ. Ελγαντούρ, εξήγησε πως οι σημαίες 
αυτές που συγκεκριμένα αναγράφουν
 «Ο Θεός είναι ένας, ο Μωάμεθ είναι ο προφήτης»
 υπάρχουν πολλά χρόνια, πολύ πριν την ύπαρξη
 της ISIS και του χαλιφάτου και ουδέποτε είχαν 
και έχουν σχέση με την ISIS και τη δράση της.

Δείτε, σε βίντεο, τον απίστευτο Αιγύπτιο φαρσέρ που δεν αφήνει σε χλωρό κλαρί τους συμπατριώτες του.

Και τι δεν κάνει το παλικάρι! 
Σκαρφίζεται κάθε είδους φάρσα: στον δρόμο, 
σε μαγαζιά, σε καφετέριες, σε πισίνες, σε γήπεδα, 
μέχρι και στο γυμναστήριο.
 Τρελό πειραχτήρι ο τύπος! 
Και δεν κάνει απλές πλάκες...
Πολλές φορές το παρατραβάει με αποτέλεσμα
 να εξαγριώνει τα θύματά του, τα οποία τον κυνηγούν 
με ότι βρουν μπροστά τους.
 Όπως θα δείτε ορισμένοι τον πιάνουν κιόλας, 
οπότε πρέπει να έχει φάει πολύ ξύλο!
Μάλιστα έχει επηρεάσει κι άλλους οι οποίοι 
αντιγράφουν τις φάρσες του και ανεβάζουν
 τα βίντεο στο youtube! 
Απολαύστε τον μοναδικό Αιγύπτιο φαρσέρ...
Δικό μας σχόλιο:
Καλό είναι να μην προσπαθήσετε 
να κάνετε ότι κάνει.
Φιλική συμβουλή σας δίνουμε
για να μην έχετε άσκημα μπερδέματα..
....με μηνύσεις που θα σας κάνουν
κι επισκέψεις σε νοσοκομεία
από το πολύ ξύλο που θα φάτε.

Παραλία "Καλάμια" Κόρινθος: Αναγνωρίζετε κάποιον από αυτούς τους νεαρούς;

Αμμοληψία;

Πέμπτη 21 Αυγούστου 2014

Αμφίπολη: Οι αρχαιολογικές… αναζητήσεις σχεδόν μισό αιώνα πριν από τον Δ. Λαζαρίδη

Ο πρώην αρχιφύλακας του αρχαιολογικού χώρου
 στην Αμφίπολη, Αλέξανδρος Φ. Κοχλιαρίδης.
Την πρώτη του ανασκαφή στον λόφο Καστά, το 1964, περιγράφει ο αρχαιολόγος
 Δημήτρης Λαζαρίδης στα «Πρακτικά της εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας», 
σε απόσπασμα με τίτλο «Ανασκαφαί και έρευνα εις Αμφίπολιν»,
 Εν Αθήναις 1966.
Στο συγκεκριμένο απόσπασμα του βιβλίου αναφέρει: «Εις απόστασιν ολίγων 
δεκάδων μέτρων ανατολικώς του υπ' αριθμ. 133 λόφου εις την θέσιν “Καστάς”,
 υπάρχει λοφίσκος, εις την κορυφήν του οποίου είχεν ανευρεθεί κατά το παρελθόν
 τάφος εκ πωρολίθου, κάτωθεν δε του τάφου τούτου είχε αποκαλυφθή
 και δεύτερος τάφος παιδίου. Το κανονικόν σχήμα του λοφίσκου και το πλήθος
 των λατυπών μαρμάρου, αίτινες είχον ανευρεθή τότε εις τα χώματα της επιχώσεως,
χωρίς να αποκαλυφθή μέχρι σήμερον τάφος εκ μαρμάρου, ήσαν τα κίνητρα 
δια να επιχειρηθεί μικρά έρευνα, ήτις εγένετο εις δύο σημεία της δυτικής
 και της νοτίας πλευράς, παρά την βάσιν του λοφίσκου.
 Δια της ερεύνης διεπιστώθη, ότι η επίχωσης είναι αμμώδης, εντός αυτής
 δε ανευρέθησαν τμήματα κεράμων. Πρόκειται άρα περί μεγάλου τεχνητού τύμβου,
 όστις πιθανώς καλύπτει μέγα ταφικόν οικοδόμημα. 
Δια της μελλοντικής ερεύνης του τύμβου θα ελεγχθή
 η ορθότης της υποθέσεως ταύτης».
Στην εν λόγω παράγραφο, ο αρχαιολόγος αποκαλύπτει ότι στον λόφο Καστά 
της Αρχαίας Αμφίπολης υπήρχε ένας μεγάλος τεχνητός τύμβος που πιθανόν, 
όπως έλεγε, «καλύπτει ένα μεγάλο ταφικό οικοδόμημα».
Πώς ξεκίνησε, όμως, το «ταξίδι» της Αμφίπολης και πώς έφτασε 
σε εκείνο το σημείο ο Δημήτρης Λαζαρίδης;
Ο επί τριάντα χρόνια στενός συνεργάτης του, πρώην αρχιφύλακας
 του αρχαιολογικού χώρου στην Αμφίπολη, Αλέξανδρος Φ. Κοχλιαρίδης,
 μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ανασύρει θύμησες μακρινές,
 μα όχι λησμονημένες, της εποχής εκείνης.
«Ήταν φθινόπωρο του 1955. Παιδί τότε, δώδεκα ετών, πήγα με τον πατέρα μου 
Φίλιππα για να μαζέψω ξύλα. Η νύχτα πλησίαζε κι εμείς κόβαμε και μαζεύαμε
 από κάτω όσα περισσότερα ξύλα μπορούσαμε για να γυρίσουμε γρήγορα 
πίσω στο χωριό. Ξαφνικά, βρεθήκαμε μπροστά σε ένα ιδιόμορφο άνοιγμα 
στο έδαφος, που αρχικά νομίζαμε πως ήταν σπηλιά. Τα σκαλοπάτια, όμως,
 που είδαμε στο βάθος μας προβλημάτισαν. Ειδοποιήσαμε αμέσως 
τον παππού μας Νικόλαο, που ήταν και ο σοφός της οικογένειας. 
Μας συμβούλεψε να ενημερώσουμε την Αρχαιολογική Υπηρεσία της Καβάλας, 
της οποίας προϊστάμενος ήταν τότε κάποιος Δημήτρης Λαζαρίδης. 
Ύστερα από δυο μέρες ήρθε. Θα μου μείνει αξέχαστη η πρώτη συνάντησή μας
στη σημερινή γέφυρα του ποταμού Στρυμόνα. Ένας ευχάριστος νέος, γεμάτος 
αυτοπεποίθηση και αποφασιστικότητα. Τον μεταφέραμε στο χωριό 
με το γαϊδουράκι και τον πήγαμε στο σημείο- η σπηλιά, όπως μας αποκάλυψε, 
ήταν ένας λαξευτός τάφος ελληνιστικών χρόνων. Το πρώτο στοιχείο από έναν
 ολόκληρο αρχαίο πολιτισμό, που έκρυβε στα “σπλάχνα” της η περιοχή μας
 και η αρχαιολογική σκαπάνη θα τον αποκάλυπτε» μας εξιστορεί.
Οι πρώτες ανασκαφές στο συγκεκριμένο σημείο, ΒΑ της Αμφίπολης, πηγαίνοντας 
για τον λόφο Καστά, ξεκίνησαν έναν χρόνο μετά, το 1956. Κατά τη διάρκεια
 της ανασκαφής ήρθε στο φως το ελληνιστικό νεκροταφείο, με τα πλούσια
 ευρήματά του, που φυλάσσονται σήμερα στο αρχαιολογικό Μουσείο της Αμφίπολης. 
Το 1959-'60 ήρθε και η βοηθός του, η Κατερίνα η Ρωμιοπούλου, θυμάται.
«26 Απριλίου 1956. Άρχισαν συστηματικές ανασκαφές στην Αμφίπολη, 
σ' ένα μεγάλο νεκροταφείο για να προστατευτεί η περιοχή από την αρχαιοκαπηλία. 
Χωρίς κανέναν φύλακα ή άλλο υπάλληλο- αρχαιολόγο, αρχιτέκτονα, συντηρητή. 
Πήρα την απόφαση να αρχίσω, παρά τις αδυναμίες, για να διασωθεί 
το καταπληκτικό πλήθος των κτερισμάτων. Ο τόπος ήταν γεμάτος σκάμματα
 και τομείς αρχαιοκαπήλων. Αποφάσισα αμέσως την ανασκαφή στη θέση αυτή»
 θα γράψει στο ημερολόγιό του ο αρχαιολόγος Δημήτρης Λαζαρίδης.
Το 1958, μια αναθηματική επιγραφή, πεταγμένη δίπλα σε ρεματιά, 
ΝΑ της Κοινότητας Αμφίπολης, οδηγεί τον αρχαιολόγο στην ταύτιση του χώρου 
με το ιερό της Κλειούς. «Ευμήτις Ηγησίστρατο Κλεοί Ανέθηκεν» έγραφε. 
Οι ανασκαφές στο σημείο έφεραν στο φως τοίχο από πλίνθινο πωρόλιθο, 
μελαμβαφή αγγεία, όστρακα, νομίσματα, αγαλματίδια 
και άλλα αρχαιολογικά ευρήματα.
Έναν χρόνο μετά, μία επιγραφή σε ρωμαϊκό τάφο έδινε την πληροφορία 
πως εκεί ήταν θαμμένος ο γιατρός Σέξτος Ιούλιος Χαρίτων. 
Η Αμφίπολη άρχισε να φέρνει στο φως τα ονόματα των πολιτών της: Ευμήτις, 
Σέξτος, Ιούλιος, Δημητρίας, Ευβουλίδου, Αριστονόη, 
Μυρτώ, Νικάσιππος, Πίπις και Φανίς.
Το 1960 είναι μία «τυχερή χρονιά» για τον Δημήτρη Λαζαρίδη, καθώς οι έρευνες 
αποκαλύπτουν έναν μακεδονικό ασύλητο τάφο, 
που είναι και ο μεγαλύτερος της Αμφίπολης. Χρυσά δακτυλίδια, ένα χρυσό στεφάνι 
από φύλλα ελιάς κι ένας ασημένιος καθρέφτης είναι μερικά μόνο
από τα ευρήματα του που φιλοξενούνται σήμερα 
στο αρχαιολογικό μουσείο Αμφίπολης.
Οι έρευνες του αρχαιολόγου συνεχίζονται και επιχειρεί πλήθος δοκιμαστικών
τομών στην ομαλή έκταση της Ακρόπολης, χωρίς όμως αποτέλεσμα.
«Το 1964, ο Δημήτρης Λαζαρίδης κάνει την πρώτη τομή στον λόφο Καστά 
και εντοπίζει την περίμετρο του ταφικού περιβόλου. 
Αποκαλύπτει, τότε, 41 μέτρα της περιμέτρου μήκος, με 0,80 εκατ. στο ύψος.
 Εκείνα τα χρόνια, οι ανασκαφές ήταν δύσκολες- γίνονταν με τον κασμά
 και το φτυάρι, δεν υπήρχαν μηχανήματα, ούτε πολλά λεφτά.
 Ύστερα από δύο-τρεις μέρες, μία ξαφνική βροχή γέμισε με χώμα το σκάμμα
 των αρχαιολογικών ανασκαφών. Το 1965 ξεκινά την ανασκαφή στο ίδιο σημείο
 και αποκαλύπτει πλέον κομμάτι της περιβόλου. Ενημερώνει την Αρχαιολογική 
Εταιρεία για την τόσο σημαντική ανακάλυψη και συνεχίζει ακάθεκτος το έργο του.
 Στον χώρο της δουλειάς του κατάφερε να συνδέσει τόσο στενά το επιστημονικό
 και εργατικό προσωπικό με τους απλούς κατοίκους του χωριού, που έγινε 
για όλους το πιο αξιοσέβαστο πρόσωπο της περιοχής» 
δηλώνει, με έμφαση, ο κ. Κοχλιαρίδης.
Θυμάται ακόμη πως τις αρχαιολογικές ανασκαφές έρχεται να διακόψει 
η δικτατορία των Απριλιανών. 
«Οι στραγγαλιστές της Δημοκρατίας -λέει- δεν μπορούσαν να ανεχθούν
 ανθρώπους δημοκρατικών πεποιθήσεων, όπως ο Δημήτρης Λαζαρίδης, 
και τον απομακρύνουν από τον χώρο της εργασίας του.
 Το διάστημα που ακολούθησε, από το 1967 έως το 1971, υπήρξε 
για την αρχαιολογική Αμφίπολη η πιο νεκρή και άγονη περίοδος».
Μετά το 1971, με χρηματοδότηση της Αρχαιολογικής Εταιρείας καθώς
 και με την ηθική και υλική στήριξη του γνωστού τότε πολεοδόμου Δοξιάδη,
 ο Δ. Λαζαρίδης επιστρέφει στην Αμφίπολη και ξεκινά με μεγαλύτερο ζήλο 
τις ανασκαφές του. Επαληθεύει, με τα ευρήματα του, όλα όσα εξιστορούσε 
ο Θουκυδίδης, συνεχίζει τις ανασκαφές και υποθέτει, τότε με τους τοπογράφους,
 ότι η περίμετρος του λόφου Καστά «αγγίζει» τα 487 μέτρα. 
Ήταν πλέον πεπεισμένος ότι επρόκειτο για μεγάλο ταφικό μνημείο.
Ο Δ. Λαζαρίδης δημιουργεί τότε ένα άτυπο «ανοιχτό λαϊκό πανεπιστήμιο»,
 ενημερώνοντας όλους όσοι πλησίαζαν τις ανασκαφές του για την ιστορία 
της Αμφίπολης και τα ευρήματά του.
Την ίδια χρονιά συνεχίζει τις ανασκαφές στον λόφο Καστά, αλλάζοντας όμως
 τη φορά της ανασκαφικής σκαπάνης και ξεκινώντας από την κορυφή του. 
«Προχωρά 13-14 μέτρα βάθος. Εκεί αποκαλύπτει αρχαϊκούς ασύλητους
 κιβωτιόσχημους τάφους της εποχής του σιδήρου, μέσα στους οποίους 
είναι θαμμένες γυναίκες, παιδιά και άνδρες με οπλισμό. 
Συνεχίζει την εκσκαφή του ώσπου βρίσκεται στον φυσικό λόφο του Καστά. 
Εκεί κάνει νέες τομές και κατεβαίνει τμηματικά στον λόφο, αποκαλύπτοντας
 σταδιακά ένα μεγάλο τετράπλευρο οικοδόμημα, διαστάσεων 10x10 μ., με 5 μ. ύψος. 
Ο αρχαιολόγος απεφάνθη ότι αυτό ήταν το ταφικό σήμα του τύμβου, 
το οποίο στην αρχαιότητα βρισκόταν μέσα στο χώμα» λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ 
ο κ. Κοχλιαρίδης, ο οποίος νιώθει πως με όσα διαδραματίζονται, σήμερα, 
στην Αμφίπολη, ζει για ακόμη μια φορά τις στιγμές
που ήταν δίπλα στον Δ. Λαζαρίδη.
«Πίστευε ότι εδώ ήταν θαμμένος ο μικρός Αλέξανδρος και η μητέρα του Ρωξάνη.
 Αυτό το στήριζε στα ιστορικά γεγονότα που έλεγαν, ότι ο Κάσσανδρος, 
φοβούμενος την οργή των Φιλιππαίων, που αγαπούσαν τον μικρό Αλέξανδρο, 
έκανε έναν μεγαλειώδη τάφο και τον έθαψε με τιμές βασιλικές, ενώ
 για τον Μέγα Αλέξανδρο πίστευε ότι ήταν θαμμένος 
στην Αλεξάνδρεια» επισημαίνει.
Οι ανασκαφές του Δ. Λαζαρίδη, δεν περιορίζονταν μόνο στο Καστά. 
Το 1972 αρχίζει η συστηματική έρευνα των οχυρώσεων της πόλης.
 Ο αρχαιολόγος περιφέρεται στους λόφους και στις πλαγιές, όπου απλωνόταν 
άλλοτε η ένδοξη πόλη και αναπλάθει μέσα στο μυαλό του τα τείχη, 
την Αγορά και τα σπίτια της.
Το 1972 αποκαλύπτει μέρος από τα τείχη, μήκους περίπου 7,5 χιλιομέτρων, 
τις «Θράκες Πύλες», που αναφέρει και ο Θουκυδίδης.
«Οι Αθηναίοι σχεδίαζαν τη νέα πόλη με την προοπτική πως θα έπαιζε 
σπουδαίο ρόλο. Κι έτσι έκαναν τον περίβολο του τείχους της μεγαλύτερο 
από τον περίβολο που είχαν τα τείχη της Αθήνας την εποχή του Περικλή. 
Τα τείχη της Αθήνας είχαν μήκος μικρότερο κατά 1000 μέτρα, ενώ το μήκος
των τειχών της Αμφίπολης φτάνει τα 7450 μέτρα. Είναι από τα εντυπωσιακότερα 
μνημεία της αρχαιότητας γιατί διατηρούνται σε άριστη κατάσταση και μας δίνουν
 μια πολύ καθαρή εικόνα της πολεμικής αρχιτεκτονικής των αρχαίων [...] 
Με τις ανασκαφές της τελευταίας τετραετίας έχουμε πια μπροστά μας 
επαληθευμένη την περιγραφή του Θουκιδίδη: το πώς ο Άγνωνας κατόρθωσε
 να εγκαταστήσει τους αποίκους που έφερε από την Αθήνα και από άλλα μέρη
 και πώς οχύρωσε την πόλη με μακρό τείχος, κατά μήκος του ποταμού
 που την περιρρέει και που γι' αυτό την ονόμασε Αμφίπολη»
 γράφει στο ημερολόγιο του ο Δ. Λαζαρίδης.
Έτος 1977: καθώς οι ανασκαφές προχωρούν προς το βορειοδυτικό μέρος 
της Αμφίπολης, ο αρχαιολόγος ψάχνει να βρει τη γέφυρα που αναφέρει
 ο Θουκυδίδης και που τόσο μεγάλο ρόλο έπαιξε στην κατάληψη της Αμφίπολης. 
Κατευθύνεται βόρεια από την πλευρά του Λιονταριού, στη θέση που δεσπόζει 
σήμερα, σε απόσταση περίπου 50 μέτρων, στον «καρτερό λόφο», για τον οποίο
μιλά και ο Θουκυδίδης, περιγράφοντας τις κινήσεις του Κλέωνα 
γύρω από την Αμφίπολη και τις κινήσεις του Βρασίδα προς την Αμφίπολη.
«Ο Βρασίδας πέρασε τη γέφυρα, νύχτα με ψιλόβροχο, όπου δεν υπήρχαν τείχη 
τότε, αλλά μόνο μια μικρή φρουρά, που εξουδετερώθηκε εύκολα» θα γράψει 
στις σημειώσεις του ο Δ. Λαζαρίδης, οι γνώσεις του οποίου τον δικαίωσαν
 και τον οδήγησαν στην τρομερά οχυρωμένη πύλη της αρχαίας γέφυρας, 
λίγα μέτρα πιο πάνω από την τωρινή όχθη του ποταμού Στρυμόνα.
Από την ανασκαφή προέκυψαν περίπου 1250 πάσσαλοι και κορμοί δέντρων 
που ανήκουν σε οχυρωματικό έργο και στην υποδομή της αρχαίας γέφυρας 
στην κλασική εποχή, και διατηρήθηκαν άψογα
 παρά την υγρασία που τους περιέβαλε.
Το 1981, οι ανασκαφές στο τείχος αποκαλύπτουν το Ιερό της Κυβέλης
 και του συνοδού της Άτυος ή Άττεως, θεοτήτων από τη Μικρά Ασία 
που λατρευόταν και στην Αμφίπολη.
«03 Αυγούστου 1981… Σήμερα εργάζονται στον Τύμβο μόνον οι εργάτες, δίχως
 τα μηχανήματα. Καθαρίζουν τα κενά ανάμεσα στις πέτρες, που τις αποκαλύπτουν,
 για να ερευνηθεί η συνέχεια της ταφικής κατασκευής αριθ. 1. Αφού καθαρίστηκαν 
οι λίθοι της κατασκευής, σχεδιάστηκαν και φωτογραφήθηκαν, άρχισε η έρευνα
 κάτω από αυτούς. Σηκώνοντας τη μια πέτρα έπειτα από την άλλη, ερευνιόταν
 ο χώρος κάτω από την κάθε πέτρα και έπειτα τοποθετούταν ξανά στη θέση της
 για να διατηρηθεί το σχήμα της κατασκευής. Βρέθηκε παιδική ταφή, 
που την σκέπαζαν δύο σαθρές πλάκες. Στο μέσο περίπου της ταφής, ειδώλιο 
πουλιού και σάλιαγκος. Ταφή λακκοειδής. Έπειτα από την έρευνα 
και τη διευθέτηση του χώρου, η προσπέλαση στον τύμβο κλείστηκε 
με συρματόπλεγμα και οι εργασίες σταμάτησαν» αναφέρει
στο ημερολόγιό του ο Δ. Λαζαρίδης, αναφερόμενος στην εξέλιξη 
των ανασκαφών στο λόφο Καστά.
Η γνωριμία με την Περιστέρη, η αρρώστια, ο πρόωρος θάνατος
 και οι μετέπειτα ανασκαφές.
Την Κατερίνα Περιστέρη, ο Δημήτρης Λαζαρίδης τη γνώρισε το 1979-'80. 
Δούλεψε μαζί του για δύο χρόνια, καθώς στενός συνεργάτης του Λαζαρίδη
 ήταν ο φιλόλογος, σύζυγος της Κατερίνας Περιστέρη, Μόσχος Οτατζής.
 Η Κ. Περιστέρη γνώριζε για την περίμετρο της Αρχαίας Αμφίπολης" 
θα μας πει ο πρώην αρχιφύλακας των αρχαιολογικών ανασκαφών.
Το 1982 άρχισαν οι ανασκαφές στο πρώτο μεγάλο δημόσιο κτίριο 
της Αρχαίας Αμφίπολης, που οι επιγραφές ταυτίζονταν με το Γυμνάσιο- η θέση 
του κτιρίου ήταν γνωστή στον Λαζαρίδη από το 1960. Οι αρχαιολόγοι αποκαλύπτουν
 τα μνημεία και προσδιορίζουν την εποχή του Γυμνασίου στην Ελληνιστική Εποχή. 
Το 1984 συνεχίζονται οι ανασκαφές στην Παλαίστρα του Γυμνασίου, 
όπου αποκαλύπτονται στήλες που χρονολογούνται στον 1ο αιώνα π. Χ.
«Το 1984, ο Δημήτρης Λαζαρίδης αρρώστησε και δυστυχώς ήρθε 
ο πρόωρος θάνατός του. Το όνειρό του να συνεχίσει την ανασκαφή 
στον λόφο Καστά έμεινε ανεκπλήρωτο. Τις ανασκαφές του Δημήτρη Λαζαρίδη 
στο Αρχαίο Γυμνάσιο αναλαμβάνει η κόρη του Καλλιόπη Λαζαρίδη, η οποία
 δεν ασχολείται καθόλου με τον λόφο Καστά και εμμένει στις ανασκαφές της
 στο Αρχαίο Γυμνάσιο της Αμφίπολης, σύμφωνα με εντολή
 της Αρχαιολογικής Εταιρείας» εξιστορεί, με θλίψη για τον χαμό
 του στενού του φίλου, που γνώριζε από παιδί, ο κ. Κοχλιαρίδης.
Μετά τον θάνατο του Λαζαρίδη, το 1985, οι έρευνες επί του λόφου Καστά 
συνεχίστηκαν από την αρχαιολόγο Χάιδω Κουκούλη, η οποία βρήκε 
κι άλλους τάφους της ίδιας εποχής.
Η Κ. Περιστέρη αναλαμβάνει τη θέση της προϊσταμένης της ΚΗ΄ Εφορείας 
Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων στις Σέρρες το 2009 και αμέσως
 αρχίζει δουλειά στην περιοχή της ανασκαφής, με την οικονομική βοήθεια
 του τότε Νομάρχη Σερρών Στέφανου Φωτιάδη, που της επιχορηγεί
 κονδύλιο ύψους 80.000 ευρώ.
Το 2012, η αρχαιολόγος φέρνει στο φως το μεγαλειώδες περίβολο του τύμβου, 
δικαιώνοντας όλες τις αρχαιολογικές προβλέψεις του Δ. Λαζαρίδη.
«Υπομονή που χρειάζεται να έχεις, καθώς μια ανασκαφή απαιτεί να γίνουν 
εξαιρετικά λεπτές εργασίες…» έγραφε, χρόνια πριν, στο ημερολόγιό του
 ο Δ. Λαζαρίδης, συμπληρώνοντας: «Το γοητευτικό ταξίδι σε τόσους παλιούς 
καιρούς, που συχνά σου επιτρέπουν να γνωρίσεις μόνο ένα ελάχιστο κομμάτι
 της ζωής των ανθρώπων τότε, είναι όπως σ' ένα σκοτεινό δωμάτιο μπαίνει 
το φως μόνο από μια μικρή χαραμάδα»…
ΣΣ: Τις συνημμένες φωτογραφίες παραχώρησε, από το προσωπικό του αρχείο,
 στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Κοχλιαρίδης.
Φωτογραφία τραβηγμένη το 1979, από τον ίδιο τον Δ. Λαζαρίδη, 
που απεικονίζει ομάδα αρχαιολόγων που δούλευαν μαζί του. 
Η δεύτερη αριστερά είναι η Κ. Περιστέρη.