Σάββατο 20 Ιουλίου 2013

Τριάντα μία συν μία φωτογραφίες μου από την σημερινή Κόρινθο.






























Ας συγκρίνουμε, τις δύο ειδήσεις και ας σκεφτούμε λίγο.

Νορβηγίδα καταδικάστηκε σε φυλάκιση 16 μηνών
στο Ντουμπάι επειδή κατήγγειλε τον... βιασμό της.          
Κατάπληξη και έντονες αποδοκιμασίες έχει 
προκαλέσει στη Νορβηγία η απόφαση δικαστηρίου 
των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων που έκρινε
 ένοχη μια Νορβηγίδα η οποία είχε καταγγείλει
 τον βιασμό της στις αρχές της χώρας.
«Φαίνεται πολύ παράξενο κάποιος που καταγγέλλει
βιασμό να καταδικάζεται για πράξεις 
που στο δικό μας κόσμο δεν αποτελούν
 ούτε καν πταίσματα», δήλωσε χαρακτηριστικά 
ο υπουργός Εξωτερικών της Νορβηγίας 
Εσπεν Μπαρτ Έιντε.
Η Μάρτε Ντάλελβ, 24 ετών, καταδικάστηκε 
την Τετάρτη σε φυλάκιση 16 μηνών από δικαστήριο 
του Ντουμπάι για ανάρμοστη συμπεριφορά
 (σ.σ.: ότι είχε δηλαδή
 ερωτικές επαφές
 εκτός γάμου), 
ψευδορκία και κατανάλωση αλκοόλ. 
Η γυναίκα έκανε έφεση και θα ξαναδικαστεί,
 πιθανότατα στις αρχές Σεπτεμβρίου. 
Εν αναμονή, έχει καταφύγει σε μια νορβηγική
 εκκλησία στο Ντουμπάι απ' όπου έκανε έκκληση 
στην πατρίδα της για οικονομική βοήθεια 
αφού ξόδεψε όλες τις οικονομίες της
 για να πληρώσει τον συνήγορό της.
Ο υπουργός Εξωτερικών επιχείρησε 
να επικοινωνήσει με τον ομόλογό του των ΗΑΕ 
για να συζητήσουν την υπόθεση, 
όμως χωρίς επιτυχία: οι αρμόδιοι απουσίαζαν
 επειδή είναι Παρασκευή, η ημέρα της προσευχής.
Η νομική σύμβουλος του υπουργείου,
 Κάθριν Ράαντιμ, απέκλεισε το ενδεχόμενο
 ανάκλησης του πρεσβευτή της Νορβηγίας από τα ΗΑΕ.
 Κάτι τέτοιο, εξήγησε, μπορεί να δυσχεράνει
 ακόμη περισσότερο τη θέση της Ντάλελβ.
 "Πιστεύω ότι είναι προτιμότερο να συνεχίσει 
η Νορβηγία να έχει διπλωματική 
αντιπροσωπεία στη χώρα", πρόσθεσε.
Η αντιπολίτευση κάλεσε επίσης την κυβέρνηση 
να στηρίξει τη νεαρή γυναίκα. «Το λιγότερο
 που μπορούν να κάνουν οι νορβηγικές αρχές είναι
 να της επιτρέψουν να μείνει στην πρεσβεία μας
 στο Άμπου Ντάμπι, όπου δεν θα μπορούν 
να την συλλάβουν», είπε ένας βουλευτής
 του δεξιού Προοδευτικού Κόμματος,
 ο Περ Βίλι Aμουνδσεν.
Απαγόρευσε σε αστυνομικούς να ελέγξουν
 τη σύζυγό του που φορούσε μπούρκα.
Επεισόδια προκάλεσε στο Παρίσι 
η σύλληψη του άνδρα.
Ένα νεαρό αγόρι τραυματίστηκε κατά τη διάρκεια
 επεισοδίων που σημειώθηκαν τη νύχτα 
της Παρασκευής προς το Σάββατο έξω
 από ένα αστυνομικό τμήμα του Τραπ, 
στα προάστια του Παρισιού, με αφορμή 
τη σύλληψη ενός άνδρα που απέτρεψε αστυνομικούς 
από το να ελέγξουν τη σύζυγό του, 
η οποία φορούσε μπούρκα.
Ένα στέλεχος μιας μουσουλμανικής ένωσης 
που μίλησε στο Γαλλικό Πρακτορείο ζητώντας
 να μην κατονομαστεί επιβεβαίωσε ότι
 200-400 άτομα είχαν συγκεντρωθεί μπροστά
από το αστυνομικό τμήμα και διαδήλωναν
 για τη σύλληψη του άνδρα αυτού.
Αστυνομική πηγή ανέφερε ότι ο σύζυγος 
συνελήφθη επειδή ξυλοκόπησε έναν αστυνομικό.
Τις πρώτες πρωινές ώρες σήμερα η κατάσταση
 γύρω από το αστυνομικό τμήμα ήταν ήρεμη. 
Περίπου δέκα κλούβες είχαν παραταχθεί έξω 
από το κτίριο ενώ ένα ελικόπτερο της αστυνομίας
 πετούσε πάνω από τη συνοικία που ήταν σπαρμένη
 με σπασμένες πλάκες πεζοδρομίων 
και δοχεία δακρυγόνων. 
Κοντά στο τοπικό νοσοκομείο οι διαδηλωτές
 έβαλαν φωτιά σε κάδους απορριμάτων.
Ένας νόμος που τέθηκε σε ισχύ τον Απρίλιο
 του 2011 απαγορεύει στις γυναίκες 
να κυκλοφορούν σε δημόσιους χώρους 
έχοντας πλήρως καλυμμένο το πρόσωπό τους. 
Στους παραβάτες μπορεί να επιβληθεί πρόστιμο 
έως και 150 ευρώ. 
Τα ενδύματα που απαγορεύονται είναι 
το νικάμπ και η μπούρκα.
http://www.newsbeast.gr/

«Αποζημίωση στο κράτος για όσους έδιναν ψεύτικα πιστοποιητικά»

Την αποκάλυψη για τα επιδόματα τυφλότητος 
σχολιάζει ο Α. Γεωργιάδης.
Μετά την αποκάλυψη από τους ελέγχους του ΙΚΑ
 ότι από τους 152 που δήλωναν τυφλοί και λάμβαναν 
και το ανάλογο επίδομα οι 100 βρήκαν το... φως τους
 ο υπουργός Υγείας, Αδωνις Γεωργιάδης υποστήριξε 
πως όσοι γιατροί έδιναν ψεύτικα πιστοποιητικά
 τυφλότητας θα πληρώσουν αποζημίωση στο Κράτος.
Συγκεκριμένα έγραψε στο twitter: 
«Όσοι γιατροί εμπλέκονται στις υποθέσεις
 με τα πλαστά επιδόματα τυφλότητος 
θα ελεγχθούν πειθαρχικά και θα πληρώσουν
 αποζημίωση στο Κράτος».
http://www.newsbeast.gr/

Η βουτιά που γράφτηκε στην ιστορία!

Ο δύτης Στάθης Χατζής 
καταδύθηκε σε βάθος 88 μέτρων 
με μια ανάσα.
Εκατό χρόνια συμπληρώθηκαν από την ημέρα 
που ένας δύτης από τη Σύμη κατόρθωσε 
να καταδυθεί σε βάθος 88 μέτρων κρατώντας 
την αναπνοή του και με τη βοήθεια μόνο 
μιας μαρμάρινης πέτρας βάρους 15 κιλών. 
Πρόκειται για τον Στάθη Χατζή
 που στις 16 Ιουλίου 1913 πέτυχε το απίστευτο
 αυτό επίτευγμα αφήνοντας άφωνο όλο τον κόσμο, 
αφού μπόρεσε να καταδυθεί σε τόσο μεγάλο βάθος 
και να δέσει τη σπασμένη καδένα στην άγκυρα
 ενός ιταλικού θωρηκτού στο λιμάνι της Καρπάθου.
Όπως αναφέρουν τα Νέα, ο ναύαρχος του πλοίου
 «Regina Margarita» ήταν αυτός που αναζήτησε 
έναν καταδύτη για το δύσκολο αυτό εγχείρημα.
 Δεδομένου ότι η φήμη του Στάθη Χατζή, 
του βουτηχτή που έβγαζε σφουγγάρια 
ήταν διαδεδομένη σε όλα τα νησιά 
και ο Ιταλός ναύαρχος έσπευσε να τον αναζητήσει 
στη Σύμη και να τον μεταφέρει στην Κάρπαθο. 
Ο Στάθης Χατζής κατέβηκε στον βυθό 
σαν τορπίλη. 
Κατόρθωσε να εντοπίσει την Άγκυρα
 και αφού πέρασε το συρματόσχοινο στην καδένα
 έδωσε το σινιάλο για να τον τραβήξουν στην επιφάνεια. 
Ήταν τέτοια η καταπόνησή του οργανισμού του όμως
 που τα αυτιά του αιμορράγησαν. 
Το απίστευτο εγχείρημα του Στάθη Χατζή 
μέσα στο νερό και σε βάθος 88 μέτρων 
κράτησε 3 λεπτά και 58 δευτερόλεπτα. 
Ως αντάλλαγμα ζήτησε από τον Ιταλό ναύαρχο 
να μπορεί να ταξιδεύει παντού ελεύθερα. 
Αφού εξασφάλισε την άδεια έφυγε για την Αμερική 
όπου έκανε διάφορες δουλειές βοηθώντας οικονομικά 
την οικογένειά του στη Σύμη.
Όμως ενώ ζούσε στην Αμερική χτυπήθηκε 
από τον καρκίνο και αναγκάστηκε να επιστρέψει, 
όπου πέθανε σε ηλικία 58 χρονών.
http://www.newsbeast.gr/

«Ου παντός πλείν ες Κόρινθον»

 Για την κυριαρχία της Κορίνθου 
ανταγωνίζονταν δύο θεοί: 
Ο Ήλιος (Απόλλωνας) και ο Ποσειδώνας. 
Με τη μεσολάβηση του Βριάρεως συμβιβάστηκαν, 
παίρνοντας ο Απόλλωνας τον Ακροκόρινθο 
και ο Ποσειδώνας τον Ισθμό. 
Κατόπιν ο Απόλλωνας παραχώρησε 
τα δικαιώματά του στην Αφροδίτη.
· Πρώτοι κάτοικοι της περιοχής θεωρούνται
 οι Πελασγοί.
· Πρώτη ονομασία της πόλεως ήταν «Εφύρα», 
από το όνομα της κόρης του Ωκεανού, 
που ήταν η πρώτη μυθική βασίλισσα της Κορίνθου.
 Το όνομα είναι ενδεικτικό της τοποθεσίας 
όπου ευρίσκεται η Αρχαία Κόρινθος, 
από όπου τα πάντα «εφορά» (=βλέπει).
· Κόρινθος ονομάστηκε αργότερα από τον ομώνυμο 
 υιό του Δία (ο Κόρινθος).
· Ο Όμηρος αποκαλεί την Κόρινθο, «Εφύραν» 
και «Αφνειόν» (= πλούσια, εύφορη).
· Η προϊστορική μυθολογική περίοδος της Κορίνθου 
συνδέεται με πολλούς πανελλήνιους μύθους και ήρωες.
· Ανάμεσα στους βασιλείς αυτής της περιόδου 
ξεχωρίζουν:
ο πολύς Σίσυφος
ο Αιήτης (γιος του Ήλιου και από τους πρώτους
 βασιλείς της Κορίνθου, μετέπειτα βασιλιάς 
της Κολχίδας και πατέρας της Μήδειας),
ο Βούνος, ο Οιδίποδας,
η Μήδεια, ο Ιάσονας,
ο Γλαύκος, ο Πόλυβος,
και ο ξακουστός μυθικός ήρωας Βελερεφόντης,
 ο οποίος με τη βοήθεια της θεάς Αθηνάς 
(Χαλινίτισσας) χαλιναγώγησε 
το φτερωτό άλογο, τον Πήγασο.
· Πρώτος βασιλιάς των ιστορικών χρόνων 
της Κορίνθου θεωρείται ο απόγονος του Ηρακλή, 
ο Αλήτης, που ως βασιλιάς των Δωριέων
 κατέλαβε την πόλη γύρω στο 1110-1075 π.Χ., 
όταν την κατοικούσαν οι Αιολείς απόγονοι του Σίσυφου.
· Τη δυναστεία των απογόνων του Αλήτη διαδέχτηκε 
η δυναστεία των Βακχιαδών το 850 π.Χ.
 με πρώτο το βασιλιά Βάκχη.
· Τους Βακχιάδες εξεθρόνισε ο Κύψελος (657-629 π.Χ.).
· Ακολούθησε ο διάδοχός του, ο σοφός Περίανδρος 
(629-585 π.Χ.), ένας από τους επτά σοφούς
 του αρχαίου κόσμου.
Επί των ημερών του η Κόρινθος σημειώνει
 τη μεγαλύτερη ακμή της, που παρατείνεται μέχρι
 τους Περσικούς πολέμους. 
Τα γράμματα και οι τέχνες ανθούν, η ναυσιπλοϊα
 και το εμπόριο αναπτύσσονται. 
Η Κόρινθος αναδεικνύεται σε θαλασσοκράτειρα 
δύναμη με δύο λιμάνια (των Κεγχραιών και του Λεχαίου)
 και ιδρύει αποικίες στην Ιταλία, 
στην Ιλλυρία (Απολλωνία), στη Σικελία
 και στην Κέρκυρα. 
(Αναρίθμητες είναι οι αποικίες που δημιούργησε, 
ακόμη να θυμηθούμε και την Κολχίδα 
 και όχι άδικα την είπαν και μητέρα πόλεων)
· Τότε διαδόθηκε η παροιμιώδης φράση:
 «Ου παντός πλείν ες Κόρινθον»,
 (δεν είναι εύκολο στον καθένα να πιάσει 
στα λιμάνια της Κορίνθου), που φανερώνει 
το πολυδάπανο της συμμετοχής στην τρυφηλή, 
πολυτελή και γεμάτη διασκεδάσεις
 κοινωνική ζωή της πόλης.
Οι Κορίνθιοι έλαβαν μέρος στους Περσικούς πολέμους.
 Στη ναυμαχία της Σαλαμίνας είχαν 16 τριήρεις 
με ναύαρχο τον Αδείμαντο. 
Στις Πλαταιές παρέταξαν 5.000 μαχητές.
· Μετά τον Πελοποννησιακό πόλεμο 
(του οποίου υπήρξε μια από τις κύριες αιτίες),
 η Κόρινθος ως σύμμαχος των Σπαρτιατών, κάμπτεται 
από την ισχυροποιημένη Αθήνα και παρακμάζει.
· Η παρακμή της γίνεται οριστική ιδιαίτερα μετά 
από τη μάχη της Χαιρώνειας(338 π.Χ.), οπότε 
στην ελληνική σκηνή κυριαρχούν οι Μακεδόνες 
με τον Φίλιππο και τον Αλέξανδρο.
 Και οι δύο βασιλείς συγκαλούν
 πανελλήνιες συναντήσεις αρχηγών 
των ελληνικών πόλεων στην Κόρινθο.
· Το έτος 196 π.Χ. γίνεται έδρα 
της Αχαϊκής Συμπολιτείας και ορθώνεται 
ως εμπόδιο στα συμφέροντα της Ρώμης. 
Το 146 π.Χ. μετά την ήττα των Ελλήνων 
στη Λευκόπετρα (δίπλα στον Ισθμό),
 η Κόρινθος καταστρέφεται ολοσχερώς
 από τον Ρωμαίο στρατηγό Λεύκιο Μόμμιο.
 Για έναν περίπου αιώνα απαγορεύεται 
η εγκατάσταση ανθρώπων στα ερείπιά της. 
Έτσι έσβησε κατά τον Κικέρωνα
 το «Lumen totius Graeciae» 
(το φως όλης της Ελλάδας).
· Το 44 π.Χ. ο Ιούλιος Καίσαρας ίδρυσε
 στο ίδιο μέρος μια νέα αποικία, με Ρωμαίους
 απελεύθερους ως πρώτους κατοίκους. 
Tην ονόμασε: Colonia Laus Julia Corinthus. 
H πόλη αναπτύχθηκε ταχέως και στολίστηκε
με ναούς, μέγαρα και μνημεία. 
Ο Αδριανός, αργότερα, έφτιαξε υδραγωγείο 
φέροντάς της νερό από τη Στυμφαλία. 
Ο Ηρώδης ο Αττικός ανακαίνισε 
την αρχαία Κρήνη Πειρήνη. 
Η Κόρινθος έγινε έδρα του ανθύπατου της Αχαϊας
 και γνώρισε μεγάλη ακμή αλλά και διαφθορά, 
όπως αναφέρουν οι περιηγητές
 Στράβωνας και Παυσανίας.

Κάποτε μες στην σκέψι τες ακούει το μυαλό.

Φωνές

Ιδανικές φωνές κι αγαπημένες
εκείνων που πέθαναν, ή εκείνων που είναι
για μας χαμένοι σαν τους πεθαμένους.

Κάποτε μες στα όνειρα μας ομιλούνε·
κάποτε μες στην σκέψι τες ακούει το μυαλό.

Και με τον ήχο των για μια στιγμή επιστρέφουν
ήχοι από την πρώτη ποίησι της ζωής μας --
σα μουσική, την νύχτα, μακρυνή, που σβύνει.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης (1904) 
Voices

Ideal and beloved voices
of those who are dead, or of those
who are lost to us like the dead.

Sometimes they speak to us in our dreams;
sometimes in thought the mind hears them.

And with their sound for a moment return
other sounds from the first poetry of our life --
like distant music that dies off in the night.

Konstantinos  P. Kavafis (1904) 

Νεκροὺς μᾶς φοβοῦνται πιὸ πολύ.

Ναὶ ἀγαπημένη μου,
ἐμεῖς γι᾿ αὐτὰ τὰ λίγα
 κι ἁπλὰ πράγματα πολεμᾶμε
γιὰ νὰ μποροῦμε νά ῾χουμε μία πόρτα,
 ἕν᾿ ἄστρο, ἕνα σκαμνὶ
ἕνα χαρούμενο δρόμο τὸ πρωὶ
ἕνα ἤρεμο ὄνειρο τὸ βράδι.
Γιὰ νά ῾χουμε ἕναν ἔρωτα 
ποὺ νὰ μὴ μᾶς τὸν λερώνουν
ἕνα τραγούδι ποὺ νὰ μποροῦμε νὰ τραγουδᾶμε.

Ὅμως αὐτοὶ σπᾶνε τὶς πόρτες μας
πατᾶνε πάνω στὸν ἔρωτά μας.
Πρὶν ποῦμε τὸ τραγούδι μας
μᾶς σκοτώνουν.

Μᾶς φοβοῦνται καὶ μᾶς σκοτώνουν.
Φοβοῦνται τὸν οὐρανὸ ποὺ κοιτάζουμε
φοβοῦνται τὸ πεζούλι ποὺ ἀκουμπᾶμε
φοβοῦνται τὸ ἀδράχτι τῆς μητέρας μας 
καὶ τὸ ἀλφαβητάρι τοῦ παιδιοῦ μας
φοβοῦνται τὰ χέρια σου 
ποὺ ξέρουν νὰ ἀγγαλιάζουν τόσο τρυφερὰ
καὶ νὰ μοχτοῦν τόσο ἀντρίκια
φοβοῦνται τὰ λόγια ποὺ λέμε οἱ δυό μας 
μὲ φωνὴ χαμηλωμένη
φοβοῦνται τὰ λόγια ποὺ θὰ λέμε αὔριο ὅλοι μαζὶ
μᾶς φοβοῦνται, ἀγάπη μου, καὶ ὅταν μᾶς σκοτώνουν
νεκροὺς μᾶς φοβοῦνται πιὸ πολύ.
Τάσος Λειβαδίτης 
(1921-1988)
Θά ῾θελᾳ νὰ φωνάξω τ᾿ ὄνομά σου, ἀγάπη, 
μ᾿ ὅλη μου τὴν δύναμη.
Νὰ τ᾿ ἀκούσουν οἱ χτίστες ἀπ᾿ τὶς σκαλωσιὲς
 καὶ νὰ φιλιοῦνται μὲ τὸν ἥλιο
νὰ τὸ μάθουν στὰ καράβια οἱ θερμαστὲς 
καὶ ν᾿ ἀνασάνουν ὅλα τὰ τριαντάφυλλα
νὰ τ᾿ ἀκούσει ἡ ἄνοιξη καὶ νά ῾ρχεται πιὸ γρήγορα
νὰ τὸ μάθουν τὰ παιδιὰ γιὰ νὰ μὴν φοβοῦνται τὸ σκοτάδι,
νὰ τὸ λένε τὰ καλάμια στὶς ἀκροποταμιές,
 τὰ τρυγόνια πάνω στοὺς φράχτες
νὰ τ᾿ ἀκούσουν οἱ πρωτεύουσες τοῦ κόσμου 
καὶ νὰ τὸ ξαναποῦνε μ ὅλες τὶς καμπάνες τους
νὰ τὸ κουβεντιάζουνε τὰ βράδια οἱ πλύστρες
 χαϊδεύοντας τὰ πρησμένα χέρια τους.

Νὰ τὸ φωνάξω τόσο δυνατὰ
ποὺ νὰ μὴν ξανακοιμηθεῖ κανένα ὄνειρο
 στὸν κόσμο
καμιὰ ἐλπίδα πιὰ νὰ μὴν πεθάνει.

Νὰ τ᾿ ἀκούσει ὁ χρόνος καὶ νὰ μὴν σ᾿ ἀγγίξει, 
ἀγάπη μου, ποτέ.
Τάσος Λειβαδίτης 
(1921-1988)
Σπούδασε στη Νομική Σχολή 
του Πανεπιστημίου Αθηνών, όμως τον κέρδισε
 η λογοτεχνία και συγκεκριμένα η ποίηση. 
Ανέπτυξε έντονη πολιτική δραστηριότητα 
στο χώρο της αριστεράς με συνέπεια να εξοριστεί 
από το 1947 έως το 1951. 
Στο Μούδρο, στη Μακρόνησο 
και μετά στον Αϊ Στράτη 
κι από κει στις φυλακές Χατζηκώστα στην Αθήνα,
 απ' όπου αφέθηκε ελεύθερος το 1951. 
Το «Φυσάει στα σταυροδρόμια του κόσμου»
 θεωρήθηκε «κήρυγμα ανατρεπτικό» 
και κατασχέθηκε. 
Τελικά το δικαστήριο
 (Πενταμελές Εφετείο Αθηνών, 
10 Φεβρουαρίου 1955) 
τον απάλλαξε λόγω αμφιβολιών.
«Γι’ αυτό σου λέω.
Μην κοιμάσαι: είναι επικίνδυνο.
Μην ξυπνάς: Θα μετανιώσεις.»
Στο ελληνικό κοινό ο Τάσος Λειβαδίτης 
εμφανίστηκε το 1946, μέσα από τις στήλες 
του περιοδικού Ελεύθερα Γράμματα 
(τεύχ. 55,15-11-46) με το ποίημα 
«Το τραγούδι του Χατζηδημήτρη». 
Το 1947 συνεργάστηκε στην έκδοση 
του περιοδικού «Θεμέλιο». 
Το 1952 εξέδωσε την πρώτη του ποιητική 
σύνθεση με τίτλο «Μάχη στην άκρη της νύχτας»
 και εργάστηκε επίσης σαν κριτικός ποίησης 
στην εφημερίδα Αυγή, από το 1954 - 1980 
(με εξαίρεση τα έτη 1967-74 που η εφημερίδα 
είχε κλείσει λόγω δικτατορίας) και το περιοδικό 
«Επιθεώρηση Τέχνης» (1962-1966), 
όπου δημοσίευσε πολιτικά και κριτικά δοκίμια.
Στο διάστημα της Χούντας των Συνταγματαρχών 
ο ποιητής για βιοποριστικούς λόγους μεταφράζει
 ή διασκευάζει λογοτεχνικά έργα
 για λαϊκά περιοδικά ποικίλης ύλης
με το ψευδώνυμο Pόκκος. 
Αδερφός του ήταν ο ηθοποιός Αλέκος Λειβαδίτης 
και ανιψιός του ο ηθοποιός Θάνος Λειβαδίτης.