Σάββατο 27 Απριλίου 2013

Απίστευτη φωτογραφία ντοκουμέντο, από το φεγγάρι!

Πλάκα κάνουμε παιδιά.
Ωραία θα ήταν πάντως, ε;

Οι Γερμανοί φοβούνται το Ισλάμ.

Αποκαλυπτική έρευνα σε γερμανική εφημερίδα.
Ένας στους δύο Γερμανούς θεωρεί ότι το Ισλάμ 
αποτελεί απειλή και ότι δεν έχει θέση στην Γερμανία, 
σύμφωνα με τα ευρήματα της έρευνας 
«Μόνιτορ θρησκείας» του Ιδρύματος Bertelsman, 
η οποία δημοσιεύεται αποκλειστικά αύριο 
στην εφημερίδα Welt am Sonntag. 
Στην ίδια έρευνα ωστόσο καταδεικνύεται ότι
 η δημοκρατική συνείδηση είναι ισχυρότερη μεταξύ 
των μουσουλμάνων της Γερμανίας από ό,τι μεταξύ 
των κατοίκων της πρώην Ανατολικής Γερμανίας.
Όπως επισημαίνεται, το 50% των Γερμανών
 πιστεύει ότι το Ισλάμ δεν ταιριάζει στην χώρα του, 
αλλά την ίδια άποψη διατυπώνει 
και το 18% των μουσουλμάνων που κατοικούν
 στην Τουρκία και το 25% των ερωτηθέντων
 στην Τουρκία. Απειλή πάντως θεωρεί το Ισλάμ 
76% των Ισραηλινών, το 60% των Ισπανών, 
το 50% των Ελβετών και το 42% των Αμερικανών.
 Επιπλέον, το 19% των Γερμανών θεωρεί απειλή
 ακόμη και τον Ιουδαϊσμό.
Σε ό,τι αφορά την δημοκρατική συνείδηση, 
το 80% των μουσουλμάνων της Γερμανίας
 θεωρεί πολύ σημαντική την Δημοκρατία,
 ενώ ανάλογη άποψη έχει το 76%
 των πρώην Ανατολικογερμανών
και το 88% των κατοίκων 
των δυτικών περιοχών της Γερμανίας.
Η έρευνα, η οποία διενεργήθηκε σε 13 χώρες,
 μελετά ακόμη ηθικά και δεοντολογικά ζητήματα 
που απασχολούν την κοινωνία. 
Σύμφωνα με τα ευρήματά της, 
υπέρ του δικαιώματος της άμβλωσης τοποθετείται
 το 54% των Δυτικογερμανών ενώ το αντίστοιχο 
ποσοστό στην πρώην Ανατολική Γερμανία 
ανέρχεται σε 69%.

Το ντοκιμαντέρ που θα πρέπει να δει κάθε αξιοπρεπής άνθρωπος.

AGHET. Το ντοκιμαντέρ που θα πρέπει να δει
 κάθε αξιοπρεπής άνθρωπος.
Το  ντοκιμαντέρ που θα πρέπει να δει ολόκληρο
 κάθε αξιοπρεπής άνθρωπος του πλανήτη
 και πρωτίστως οι Έλληνες. 
Ένα  ντοκιμαντέρ με πλούσιο κινηματογραφικό,
 φωτογραφικό υλικό και σπάνια ντοκουμέντα..
Ευχαριστούμε θερμά, την μεταφράστρια 
για τους ελληνικούς υπότιτλους.
Το "Aghet" έχει λάβει το
 βραβείο για το καλύτερο ντοκιμαντέρ 
από τη γερμανική τηλεόραση το 2010. 
Προβλήθηκε  κατά την διάρκεια  της επίσκεψης
 του Τούρκου Πρωθυπουργού στην  Γερμανία, 
σε πολλά τοπικά τηλεοπτικά κανάλια. 
Αξίζει να σημειωθεί ότι
 στην Γερμανία όπου ζουν εκατομμύρια Τούρκοι 
δεν προβάλλεται κανένα τούρκικο σήριαλ....)

Οι αρχαίοι κάτοικοι της Αμερικάνικης Ηπείρου, χόρευαν…σάμπα

Στη Βραζιλία ευρήματα πανάρχαιων κατοίκων 
της ηπείρου που χρονολογούνται 
πριν από 22 χιλιάδες έτη.
Ομάδα ερευνητών από τη Γαλλία εντόπισε 
ευρήματα που ανατρέπουν όσα πιστεύαμε 
για τους πρώτους κατοίκους της αμερικανικής ηπείρου. 
Τα ευρήματα δείχνουν την παρουσία ανθρώπων
 στη Νότια Αμερική και μάλιστα αρκετές
 χιλιάδες χρόνια νωρίτερα σε σύγκριση
 με τις υπάρχουσες εκτιμήσεις. 

Αρχαίοι βραζιλιάνοι.
Ερευνητές του Πανεπιστημίου
 Michel de Montaigne Bordeaux 3
 έκαναν ανασκαφές σε μια περιοχή της Βραζιλίας
 όπου έχουν εντοπισθεί λίθινα καταφύγια στα οποία
 ζούσαν άνθρωποι πριν από πολλές χιλιάδες έτη.
 Ο χρονολόγηση αυτών των καταφυγίων
 είναι πολύ δύσκολη και έτσι οι ειδικοί δεν είχαν 
μέχρι σήμερα καταφέρει να προσδιορίσουν
 πότε ακριβώς ζούσαν άνθρωποι σε αυτά. 
Οι ερευνητές ανακάλυψαν 113 λίθινα εργαλεία.
 Στη συνέχεια έκαναν χρονολόγηση των ιζημάτων
 στα σημεία του εδάφους όπου ήταν θαμμένα 
τα εργαλεία. Χρησιμοποίησαν μια τεχνική που δείχνει
 πότε ένα ίζημα έχει έρθει για τελευταία φορά 
σε επαφή με το φως. Όπως διαπιστώθηκε ορισμένα 
από τα εργαλεία είχαν θαφτεί πριν από 22 χιλιάδες έτη. 
Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση
 «Journal of Archaeological Science».

Ποιοι και πότε.
Για δεκαετίες οι ειδικοί θεωρούσαν ότι 
οι πρώτοι άνθρωποι πάτησαν σε αμερικανικό έδαφος
 πριν από περίπου 13 χιλιάδες έτη και ήταν εκείνοι
 από τους οποίους προήλθε ο πρώτος αμερικανικός 
πολιτισμός, ο πολιτισμός των Κλόβις.
 Στη δεκαετία του 1980 νέα ευρήματα έδειξαν ότι 
στην Αμερική είχαν φτάσει και εγκατασταθεί
 άνθρωποι πριν από περίπου 15 χιλιάδες έτη. 
Η επιστημονική κοινότητα είναι ακόμη 
επιφυλακτική απέναντι στη νέα ανακάλυψη. 
Κάποιοι ειδικοί θεωρούν ότι τα ευρήματα αποτελούν
 ενδείξεις και όχι αποδείξεις για το πότε 
και το πού έζησαν οι πρώτοι κάτοικοι της Αμερικής. 
«Φαίνεται ότι κάνουμε κύκλους. 
Μέχρι να βρεθεί ένας ανθρώπινος σκελετός κανείς
 δεν θα είναι βέβαιος για αυτά τα ευρήματα»
 αναφέρει η Σίλβια Γκονζάλες, 
του Πανεπιστημίου John Moores στο Λίβερπουλ
 που διεξάγει ανθρωπολογικές μελέτες 
για την αμερικανική ήπειρο. 
-------
Πηγή: Το ΒΗΜΑ

Όταν ποζάρουν είναι αξιαγάπητα.


Λέω ψέματα, στον εαυτό μου, υποκρίνομαι . . .

Κάθε φορά που ταξιδεύω
σε θυμάμαι
φευγάτη, μια σκιά, ένα άρωμα
παρουσία, αίσθηση
δίπλα μου, κοντά μου
στο μυαλό μου και τόσο μακριά μου.
Κάθε φορά που ταξιδεύω
λέω ψέματα στον εαυτό μου
υποκρίνομαι
είμαι αυτός που έσπασε το τσόφλι του
ναυαγός στην γενέθλια πόλη
υποδύομαι ρόλους περιηγητών
εξερευνητών
και ταξιδεύω δίχως χάρτες και πυξίδα
προορισμό και χρονοδιαγράμματα.
Κάθε φορά που ταξιδεύω
μνημονεύω φίλους παιδικούς
που έχουν πια πεθάνει
πίνω το νερό της βροχής
και τραγουδάω στιχάκια μονότονα
 παλιά και μισοξεχασμένα
για μια πολιτεία που έχασα
κερδίζοντας τον κόσμο.
Καρτσωνάκης Πάν


Ο Δ. Λιαντίνης οραματίζεται την Ελλάδα των "greeklish";

Δικό μας σχόλιο:
Ο Σολωμός ήταν δίγλωσσος.
(Με την έννοια ότι σπούδασε στην Ιταλία 
και ήταν πολύ καλός γνώστης της Ιταλικής γλώσσας
 και στην οποία έγραψε αρκετά του ποιήματα)*
Η Ορθογραφία αλλάζει φυσικά 
αλλά δεν εμπόδισε ποτέ κανέναν Ελληνολάτρη,
 η ορθογραφία για να μελετήσει κείμενα Ελλήνων. 
Αλλά είναι σίγουρο ότι αργά ή γρήγορα 
προς τα εκεί θα πάμε 
Αλλά σκεφτήκατε ποτέ ότι έτσι θα χαθεί
 η ορθογραφία και μαζί της η ετυμολογία;
 Η ετυμολογία είναι ο μόνος τρόπος
 για να μην χάσουμε τις ρίζες της γλώσσας μας 
αλλά και κομμάτια της ιστορίας μας. 
Φυσικά δεν θα πρέπει να υπάρχουν αγκυλώσεις
 γιατί η γλώσσα είναι κάτι το ζωντανό 
και φυσικά εξελίσσεται και αναπνέει. 
Αλλά ας προσέξουμε κάτι πολύ σημαντικό.
 Προκειμένου να μας καταλαβαίνουν οι άλλοι 
Ε να μην κάνουμε και "κωλοτούμπες". 
Ήδη  τα αρχαία που εμείς έχουμε 
είναι της Ελληνιστικής περιόδου 
και προσαρμόσθηκαν για να γίνουν
 πιο προσιτά στους Ασιατικούς  
(και όχι μόνο) λαούς που "ανοίχτηκε"
ο Ελληνικός πολιτισμός. 
*Τα ιταλικά ποιήματα 
που αυτοσχεδίασε
 εκείνην την εποχή, 
εκδόθηκαν το 1822, 
με τον τίτλο Rime Improvvisate,
 η μοναδική ζώντος του Σολωμού,
 δημοσιευμένη συλλογή.
Παράλληλα με τα ιταλικά ποιήματα, ο Σολωμός 
έκανε και τις πρώτες απόπειρες
 να γράψει στα Ελληνικά. 
Αυτό το εγχείρημα ήταν δύσκολο, 
όχι μόνο επειδή ο ποιητής
 δεν γνώριζε καλά την ελληνική γλώσσα, 
αφού η παιδεία του 
ήταν κλασική και ιταλική, αλλά και επειδή
 δεν υπήρχαν πολλά αξιόλογα ποιητικά έργα 
στην δημοτική γλώσσα, τα οποία 
θα μπορούσε να αξιοποιήσει ως πρότυπο.


Ποια μηχανάκια θα περάσουν ΚΤΕΟ;

Ποια μηχανάκια θα περάσουν ΚΤΕΟ;
Μας "δουλεύουν";
Αυτά που δεν έχουν ούτε αριθμούς κυκλοφορίας;
Αυτά που έχουν "πειραγμένες" εξατμίσεις;
Ποια μηχανάκια;

Εδώ γελάμε, δίχως καθόλου λόγια.












Δραπέτευσαν τρεις "φιλοξενούμενοι" από το κέντρο κράτησης μεταναστών Κορίνθου.

Τρεις κρατούμενοι απέδρασαν κι έφυγαν σαν κύριοι,
 από το κέντρο κράτησης μεταναστών της Κορίνθου.
Σε εξέλιξη ανθρωποκυνηγητό για τον εντοπισμό 
και τη σύλληψη των τριών αλλοδαπών κρατουμένων, 
στο πρώην στρατόπεδο της Κορίνθου,
 που έχει μετατραπεί σε κέντρο φιλοξενίας

Τα Ελευσίνια μυστήρια και η ΈΛευσις.

Παρόλο που οι περισσότεροι από τους αρχαίους λαούς φαντάζονταν τους θεούς να κατοικούν στον ουρανό,
 η θεότητα της γης είναι πολύ παλαιότερη και τα 
Ελευσίνια Μυστήρια περιστρέφονταν γύρω από αυτή. 
Στην αρχή την αποκαλούσαν Γαία αλλά 
με το πέρασμα των αιώνων, απέκτησε
 το όνομα Δήμητρα, το οποίο κατά μια πιθανότατα 
σημαίνει «Γη μήτηρ», 
ενώ κατά μια άλλη «μητέρα του σταχυού».
Η λατρεία της Δήμητρας ήταν άμεσα συνδεδεμένη με τους αγρότες, 
με τον κύκλο των εργασιών από τη σπορά ως τη συγκομιδή. 
Ξεκινώντας από τις εύφορες πεδιάδες της νότιας Θεσσαλίας, εξαπλώθηκε 
σε όλη την Ελλάδα και είχε ευρύτατη διάδοση σε όλο τον ελληνισμό
 από την Μικρά Ασία μέχρι την Ιταλία. Ο μύθος της Δήμητρας και της Περσεφόνης
 (κόρη της Δήμητρας και του Δια) που αποτελεί το κέντρο της λατρείας 
των Ελευσίνιων έχει ως εξής σύμφωνο με τον ομηρικό ύμνο: η Κόρη έπαιζε 
σε μια πανέμορφη, καταπράσινη περιοχή, το Νυσσιον Πεδίο,
 μαζί με τις Ωκεανίδες Νύμφες όταν είδε ένα πανέμορφο νάρκισσο και θέλησε 
να τον κόψει. Τότε εμφανίστηκε ο Άδης (Πλούτωνας) και την έκλεψε,
 αφού προηγουμένως είχε πάρει την συγκατάθεση του Δια. 
Η Δήμητρα μάταια έψαχνε να την βρει. Κάποια μέρα μίλησε με τον βασιλιά Ήλιο
 ο οποίος της εξήγησε τι είχε γίνει, κι αυτή έχοντας θυμώσει παρά πολύ με το Δια
 που επέτρεψε την αρπαγή της κόρης τους, αντί να γυρίσει στον Όλυμπο, 
μεταμορφώθηκε σε γριά και άρχισε να περιπλανιέται στις πόλεις. 
Έτσι έφτασε στην Ελευσίνα όπου ζήτησε να της χτίσουν έναν ναό 
κάτω από την Ακρόπολη. Αποσύρθηκε στον ναό λοιπόν, έκοψε κάθε επαφή 
με τον κόσμο και όλη μέρα θρηνούσε για τον χαμό της Κόρης της μέχρι που η γη 
έπαψε να βλασταίνει και ο αφανισμός των ανθρώπων απειλούσε τον κόσμο. 
Βλέποντας αυτά, ο Δίας έστειλε τον Ερμή στον Άδη ζητώντας του να επιτρέψει
 την άνοδο της Κόρης για να ηρεμήσει η Δήμητρα. 
Ο Άδης την έστειλε αφού πρώτα της έδωσε να φάει καρπό ροιάς (ροδιού) 
για να εξασφαλίσει την επιστροφή της. Η Κόρη συνάντησε την μητέρα 
στην Ελευσίνα, όμως μόλις η Δήμητρα αντιλήφθηκε ότι η κόρη της έφαγε
 τον καρπό κατάλαβε ότι δεν μπορεί να την κρατήσει για πάντα κοντά της. 
Την λύση έδωσε η Ρέα (μητέρα του Δια, του Άδη και της Δήμητρας) 
μέσω της οποίας έγινε συμβιβασμός ανάμεσα στους θεούς και αποφάσισαν
 ότι η Περσεφόνη θα περνούσε το 1/3 του χρόνου με τον σύζυγο της Άδη 
και τα 2/3 στον Όλυμπο με την μητέρα της. Έτσι πείστηκε και η Δήμητρα
 να γυρίσει στον Όλυμπο και μόλις βγήκε από τον ναό που είχε κλειστεί, 
η γη άνθισε και η Δήμητρα έδειξε στους άρχοντες της πόλης τον τρόπο 
με τον οποίο ήθελε να την λατρεύουν, τα «Σεμνά Όργια*», 
τα οποία δεν επιτρεπόταν για κανένα λόγο να φανερώνονται στους αμύητους.
*Σημείωση: η παρεξηγημένη λέξη όργια σημαίνει μυστικές τελετές, μυστική λατρεία.
Ιστορικό των Μυστήριων.
Προς τιμήν της Δήμητρας γίνονταν πολλές γιορτές
 (τα Θεσμοφόρια, τα Αλώα, τα Θαλύσια) η σημαντικότερη όμως ήταν
 τα Ελευσίνια μυστήρια στα οποία η Δήμητρα λατρευόταν ως πανίσχυρη, χθόνια
 και γόνιμη θεά και γιορτάζονταν στον ναό της Ελευσίνας. 
Θεωρείται ότι τα Ελευσίνια Μυστήρια ιδρύθηκαν από τον Εύμολπο το 1.400 π.Χ.
 κι ότι άρχισαν να λειτουργούν επίσημα τον 8ο αιώνα π.Χ. Επίσης,
 οι μυστικές αυτές τελετές φαίνεται ότι ήταν μέρος της λατρείας των Πελασγών, 
των οποίων η θρησκεία περιστρεφόταν γύρω από τη λατρεία της γης, 
τις χθόνιες θεότητές της, το μυστήριο της ζωής και του θανάτου 
και της μετά θάνατον ζωής. Μετά την κάθοδο των ελληνικών φύλων,
 των Αχαιών και των Ιώνων, οι οποίοι λάτρευαν τους ουράνιους θεούς, 
οι Πελασγοί ζήτησαν να προστατέψουν τις θρησκευτικές παραδόσεις 
και τη λατρεία τους από τη βεβήλωση των αλλόθρησκων κατακτητών
 και γι’ αυτό χρησιμοποίησαν το σκότος της νύχτας. 
Τα μυστήρια λοιπόν της Ελευσίνας είναι η θρησκεία των κατακτηθέντων 
Πελασγών, οι τελετές της οποίας, εξαιτίας του φόβου των επιδρομέων 
γίνονταν σε μυστικές συναθροίσεις. Αν και αρχικά η θρησκεία των προελληνικών
 φύλων υπέστη τους διωγμούς των κατακτητών, με το πέρασμα του χρόνου 
οι θρησκευτικές τελετές και δοξασίες κατακτητών και κατακτημένων αφομοιώθηκαν.
 Υπήρχαν τα μικρά (Ελάσσονα), τα εν Άγραις και τα μεγάλα (Μείζονα) μυστήρια.
 Σύμφωνα με ορισμένους μελετητές, δεν πρέπει να ταυτίζονται
 τα μικρά (Ελευσίνια) με τα Ελευσίνια Μυστήρια. Κατά τη διάρκεια 
του Ανθεστηρίωνα (Β΄ 15ήμερο Φεβρουαρίου και Α΄ 15ήμερο Μαρτίου) 
τελούνταν τα μικρά Ελευσίνια ενώ τα μεγάλα τελούνταν το μήνα
 Βοηδρομιώνα (Β΄15ήμερο Σεπτεμβρίου και Α΄15ήμερο Οκτωβρίου). 
Υποστηρίζεται ότι τα μικρά τα Ελευσίνια ήταν εισαγωγικές
 και προπαρασκευαστικές τελετές για τα Μεγάλα Μυστήρια. 
Τα Ελευσίνια προσέλκυαν ανθρώπους από ολόκληρο τον Ελληνικό κόσμο
 και τη Ρωμαϊκή περίοδο από όλη την αυτοκρατορία, καθώς ο εορτασμός 
τους διατηρήθηκε μέχρι την εποχή του Θεοδοσίου.
Τα Μικρά Ελευσίνια.
Τα μυστήρια αυτά διαρκούσαν 9 μέρες, όσες δηλαδή είχε κρατήσει
 και η περιπλάνηση της Δήμητρας και η διοργάνωσή τους έκαναν δυο γνωστές
 οικογένειες, οι Ευμολπίδες και οι Κήρυκες. Από τους πρώτους προερχόταν
 ο Ιεροφάντης, ο οποίος προΐστατο στις απόκρυφες τελετές ενώ από τους δεύτερους
 ο Δαδούχος, που είχε σημαντικό ρόλο στη διαδικασία της μύησης, και ο Ιεροκήρυκας,
 ο οποίος κήρυσσε την έναρξη των Mυστηρίων. Mε τον Iεροφάντη συνεργαζόταν 
η ιέρεια της Δήμητρας που διέμενε μόνιμα στο ιερό της Ελευσίνας.
 Την πρώτη μέρα μεταφέρανε τα μυστικά ιερά της Δήμητρας από το άδυτο 
του Τελεστήριου στην Αθήνα και τα τοποθετούσαν στο Ελευσίνιο, το ιερό της. 
Την επόμενη μέρα στην αγορά των Αθηνών, μπροστά στην Ποικίλη Στοά,
 ο ιεροφάντης και ο κήρυκας αναγγέλλανε την έναρξη της γιορτής.
 Οι επόμενες μέρες ήταν αφιερωμένες σε θυσίες. Την έκτη μέρα επιστρέφανε
με πομπή τα «ιερά» στην Ελευσίνα. Η πομπή ξεκινούσε το πρωί και έφτανε 
στον προορισμό της με τη δύση του ήλιου. Η έβδομη μέρα ήταν αφιερωμένη 
πάλι σε θυσίες. Στις δύο τελευταίες μέρες γίνονταν οι μυστικές τελετές
 για τις οποίες γνωρίζουμε ελάχιστα. Γινόταν κάποια τελετή (δρώμενα), οι ιερείς
 έλεγαν κάποιες ιερές φράσεις (τα λεγόμενα) και έδειχναν στους μυημένους 
(μύστες) τα δεικνύμενα. Λίγο πιο συγκεκριμένα, οι μυούμενοι θυσίαζαν 
δέλφακα (χοιρίδιο) και με τα νερά του ποταμού Ιλισού καθαρίζονταν 
από τα μιάσματα με τη βοήθεια ειδικού ιερέα που λεγόταν «Υδρανός». 
Ακολουθούσε ο μέγας όρκος τους μπροστά στον Ιεροφάντη και έπειτα γινόταν
 η κατήχησή τους από τον τελευταίο. Στο τέλος, οι μυούμενοι ενθρονίζονταν 
και οι ιερείς χόρευαν τελετουργικά γύρω τους ως σημάδι ότι τους αποδέχονταν 
στον κύκλο της πρώτης μύησης. Επίσης οι μύστες ένα χρόνο μετά
τη μύησή τους έπρεπε να πάνε στα Μεγάλα Μυστήρια για να γίνουν επόπτες, 
πού ήταν και ο μεγαλύτέρος βαθμός μύησης.
Τα Μεγάλα Ελευσίνια.
Η γιορτή τελούνταν κάθε χρόνο κατά το μήνα Βοηδρομιώνα. 
Δικαίωμα συμμετοχής είχαν όχι μόνο οι πολίτες αλλά και οι γυναίκες, οι δούλοι 
και οι ξένοι. Η συμμετοχή στη γιορτή δεν προϋπέθετε τη μύηση. 
Αυτό ήταν καθαρά θέμα προσωπικής επιλογής. Η μύηση αποσκοπούσε 
στη συμφιλίωση με το θάνατο και την προσδοκία της μεταθανάτιας ζωής 
και γι' αυτό το λόγο είχε μεγάλη απήχηση την εποχή εκείνη. 
Η πρώτη ημέρα της μύησης λεγόταν «Αγυρμός» (που σημαίνει συγκέντρωση)
 κατά την οποία οι υποψήφιοι μύστες συγκεντρώνονταν στο Ιερό της Ελευσίνας.
Η δεύτερη ημέρα λεγόταν «΄Αλαδαι Μύσται» και περνούσε με πομπή 
προς τη θάλασσα και καθαρμούς στα νερά της. Την τρίτη ημέρα καθιερωνόταν 
απόλυτη νηστεία κι άρχιζε η χορήγηση του περίφημου ποτού «Κυκεών». 
Η νηστεία σταματούσε το ίδιο βράδυ με τα «ιερά τρόφιμα» που δίνονταν
 στους μυούμενους μέσα από μια «Μυστική Κύστη». 
Την τέταρτη ημέρα έκαναν θυσίες στις θεότητες της Ελευσίνας και χόρευαν 
ιερατικούς κυκλικούς χορούς ενώ την πέμπτη ημέρα γινόταν «Λαμπαδηφορία»
 όπου οι μυούμενοι με πυρσό στο χέρι και ανά δυάδες σχημάτιζαν σιωπηλή πομπή 
με επικεφαλή τον «Δαδούχο» ιερέα κι έμπαιναν στο Ναό της Θεάς Δήμητρας. 
Η έκτη ημέρα λεγόταν «Ίακχος» και ήταν αφιερωμένη σε λατρευτικές πράξεις 
προς τιμή του θεοπαίδα Ιάκχου με περιφορά του αγάλματός του, το οποίο
 ήταν στεφανωμένο με μυρσίνη σε ένδειξη πένθους, και των ιερών 
του αντικειμένων (Λικμός, Κάλαθος, Φαλλός) από τον Κεραμεικό στην Ελευσίνα 
μέσω της «Ιεράς Οδού». Η νύχτα προς την έβδομη ημέρα ήταν η «Ιερά Νυξ»
 και εγκαινίαζε τη Μεγάλη Μύηση που ολοκληρωνόταν την ένατη ημέρα 
με την τελική Ιεροφάνεια και τη Θεαματική επιφάνεια της Θεάς Περσεφόνης
 που ανερχόταν από τον Άδη. Το ακριβές περιεχόμενο των τελετών παραμένει 
πάντως ως τις μέρες μας άλυτο μυστήριο, καθώς οι συμμετέχοντες 
τηρούσαν απόλυτη μυστικότητα και η πολιτεία επέβαλλε σ’ αυτούς 
που την παραβίαζαν την ποινή του θανάτου.

Το τέλος των Μυστηρίων.
Με την εξάπλωση και την επικράτηση του Χριστιανισμού, τα Ελευσίνια Μυστήρια
 άρχισαν να χάνουν το κύρος και την αίγλη τους. Το τελειωτικό πλήγμα
 εναντίον τους κατέφερε ο ηγεμόνας των Γότθων, Αλάριχος το 395 μ.Χ. 
Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του στην Ελλάδα και συνοδευόμενος 
από ιερείς και μοναχούς που είχαν ασπαστεί το δόγμα του Αρειανισμού, 
πυρπόλησε το Ιερό Τελεστήριο και θανάτωσε μαρτυρικά όλο το Ιερατείο 
στην πυρά, συμπεριλαμβανομένου και του τελευταίου ιεροφάντη, ο οποίος όμως 
δεν ήταν από το γένος των Ευμολπιδών, αλλά κάποιος ιερέας από τις Θεσπιές 
που είχε ασπαστεί τη λατρεία του Μίθρα. Έτσι επαληθεύθηκε και η προφητεία
του γηραιού Νεστόριου, του τελευταίου γνήσιου και νόμιμου ιεροφάντη, ο οποίος
 είχε προβλέψει την καταστροφή των ειδωλολατρικών ιερών 
(αφού οι Εθνικοί είχαν εκτραπεί από την πίστη και την ευσέβεια
 προς τους αρχαίους θεούς) και συμβόλισε με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο 
το τέλος του αρχαίου κόσμου, σβήνοντας την ιερή δάδα στο Τελεστήριο της θεάς.

Άλλες Χρήσιμες Πληροφορίες.
• Στα Ελευσίνια γύρω 176 μ.Χ μυήθηκε και ο Μ. Αυρήλιος ενώ στα Μυστήρια 
αυτά δεν γίνονταν δεκτοί ανθρωποκτόνοι, ιερόσυλοι, εναγείς, μάγοι και άθεοι.
• Αντίστοιχος με τον βαθμό του ιεροφάντη ήταν αυτός της ιεροφάντιδος. 
Οι ιεροφάντιδες ήταν δύο, η μία της Δήμητρας και η άλλη της Κόρης
 και προέρχονταν και αυτές από το γένος των Ευμολπιδών.
• Σύμβολα που αναφέρονται ότι χρησιμοποιούσαν στα μυστήρια είναι τα εξής:
 Η σφαίρα, το στάχυ και η χλόη, το φίδι, η άκανθος, ο υάκινθος,
 το σπειρωτό φίδι το κουκουνάρι, το αυγό και Κλάδος Πίτυος.
• Κεντρικό σύμβολο της εποπτείας ήταν ένα στάχυ, το οποίο φυλασσόταν 
στο άδυτο του Τελεστηρίου και αφού θεριζόταν τελετουργικά τον ιεροφάντη, 
επιδεικνυόταν με μεγάλη επισημότητα στους πιστούς, σύμβολο
 της ανεξάντλητης δημιουργικής δύναμης της μητέρας γης.
• Στηριζόμενοι σε διάφορες μαρτυρίες αρχαίων συγγραφέων,
 και κυρίως του Αριστοφάνη, πιστεύεται ότι κατά τη διάρκεια της τελετής
 υπήρχε έντονη εναλλαγή σκότους και φωτός.
• ο Διαγόρας ο Μήλιος, ο οποίος διακωμώδησε τα Μυστήρια 
επικηρύχθηκε από τους Αθηναίους για δύο τάλαντα για τη σύλληψή του 
και για ένα τάλαντο για τον θάνατό του.
• Ο Αλκιβιάδης, κατηγορούμενος για παρωδία των Μυστηρίων, 
καταδικάστηκε ερήμην σε θάνατο.
• Ο τραγικός ποιητής Αισχύλος, κατηγορούμενος ότι σε τραγωδίες αποκάλυψε 
κάποια από τα απόρρητα, κινδύνευσε αλλά τελικά απαλλάχθηκε.
• Ο ρήτορας Ανδοκίδης μόλις που κατάφερε να διαφύγει την ποινή του θανάτου.
• Ο Πλάτωνας μιλούσε για τα Μυστήρια με μεγάλη επιφύλαξη.


Τα γερμανικά στρατεύματα εισέρχονται στην Αθήνα.

27-04-1941: Β' Παγκόσμιος Πόλεμος:
Τα γερμανικά στρατεύματα εισέρχονται 
στην Αθήνα, σηματοδοτώντας την έναρξη 
της περιόδου της Κατοχής. 
Τα γερμανικά στρατεύματα παρελαύνουν 
στην πρωτεύουσα, με τα «κατάκλειστα σπίτια», 
όπως έλεγε λίγες ώρες πριν το τελευταίο
 ραδιοφωνικό μήνυμα
 της «ελεύθερης ακόμη Αθήνας».

27-04-1941: Η συγγραφέας Πηνελόπη Δέλτα, 
αυτοκτόνησε με δηλητήριο, σε ένδειξη διαμαρτυρίας
 για την κατάληψη της Αθήνας από τους Γερμανούς.


Παρασκευή 26 Απριλίου 2013

Έκαψαν ζωντανό μωρό που πίστευαν ότι . . . . . . ήταν ο Αντίχριστος!

Προκάλεσε τον αποτροπιασμό της κοινής γνώμης
 σε όλο τον κόσμο η είδηση ότι στη Χιλή
 έριξαν στις φλόγες ένα μωρό 3 ημερών 
(με τη συγκατάθεση της μητέρας του)
 καθώς ο αρχηγός της αίρεσης πίστευε ότι
 ήταν ο Αντίχριστος. 
Όπως αναφέρει η Daily Mail, η φρικιαστική αυτή
 τελετουργία έγινε αφού ο αρχηγός της αίρεσης έκρινε
 πως το τριών ημερών μωρό είναι ο Αντίχριστος 
και ότι αν δεν καεί στην πυρά 
θα έρθει το τέλος του κόσμου.

O αρχηγός της αίρεσης

Φρίκη με πατέρα που βίαζε τις ανήλικες κόρες του.

Αποτροπιασμό προκαλεί στον Κουρνά της Κρήτης 
το μαρτύριο που τραβούσαν δύο ανήλικα κορίτσια, 
ηλικίας 11 και 16 ετών, τα οποία βίαζε συστηματικά
 ο 54χρονος πατέρας τους.
Σύμφωνα με το flashnews η αποκάλυψη έγινε
 όταν η 16χρονη μη αντέχοντας άλλο το δράμα
 που ζούσε μέσα στο ίδιο της το σπίτι, το συζήτησε 
με συμμαθήτριές της, οι οποίες την παρακίνησαν 
να απευθυνθεί στις αρχές, όπως και έγινε.
Η κοπέλα εμφανώς σοκαρισμένη περιέγραψε 
στους αστυνομικούς πως ο ίδιος ο πατέρας της
ασελγούσε συστηματικά στην ίδια
 αλλά και στην 11χρονη αδελφή της.
Από την έρευνα προέκυψε ότι ο 54χρονος έδερνε 
και τον 20χρονο γιό του, πολλές φορές
 μπροστά στα μάτια
 και της 49χρονης μητέρας των παιδιών.
Οι αστυνομικοί συνέλαβαν τον Αλβανό 
με την κατηγορία της κατάχρησης ανηλίκων 
σε ασέλγεια και της ενδοοικογενειακής βίας
 και σήμερα οδηγείται στον Εισαγγελέα,
 ενώ στα παιδιά παρέχεται ψυχολογική υποστήριξη.


Τελικά δεν πετάμε τα μπάζα αλλά τα ανακυκλώνουμε!



Αυτά λοιπόν τα μπάζα 
κάτω από τον παλαιό σιδηροδρομικό σταθμό
ξεκίνησαν και ανακυκλώνονται 
για να γίνουν χρήσιμο 
οικοδομικό υλικό.
Παλαιότερη δημοσίευση εδώ:

όπου και ρωτούσαμε τι θα γίνει 
με αυτά τα μπάζα που φαίνονταν 
να έχουν ξεχαστεί καιρό με αποτέλεσμα κάποιοι 
να έχουν αρχίσει να πετάνε εκεί 
και τα δικά τους σκουπίδια.