Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου 2013

Φωτογραφικά (και όχι μόνο) ντοκουμένα του Ολοκαυτώματος των Καλαβρύτων!

Η σφαγή των Καλαβρύτων είναι η πιο βαριά
 περίπτωση πολεμικού εγκλήματος στην Ελλάδα, 
κατά τη διάρκεια του Β' Παγκόσμιου πολέμου. 
Η διαταγή της μαζικής δολοφονίας, στο πλαίσιο
 της επιχείρησης «Καλάβρυτα» 
(Unternehmen Kalavryta), ξεκίνησε 
από την παράκτια περιοχή της Αχαΐας 
στη βόρεια Πελοπόννησο, 
όταν τα στρατεύματα της Βέρμαχτ 
στην πορεία τους έκαψαν χωριά και δολοφόνησαν
 τους πολίτες στο δρόμο τους. 
Η επιχείρηση «Καλάβρυτα» ήταν μια επιχείρηση
 κύκλωσης των ανταρτών του ΕΛΑΣ η οποία όμως 
κατέληξε σε μαζικά αντίποινα επί του άμαχου 
πληθυσμού της περιοχής, μετά το θάνατο 
Γερμανών στρατιωτών σε μάχες
 με τους αντάρτες και, ιδιαίτερα,
μετά την εκτέλεση 77 Γερμανών αιχμαλώτων 
που είχαν συλλάβει οι αντάρτες, λίγες μέρες νωρίτερα.
Όπως αναφέρει η Wikipedia, οι Γερμανοί, 
στο δρόμο για τα Καλάβρυτα, εκτέλεσαν 143 άνδρες, 
στα χωριά Ρωγοί, Κερπινή, Άνω και Κάτω Ζαχλωρού, 
καθώς και στη Μονή Μεγάλου Σπηλαίου. 
Επίσης έκαψαν περίπου 1.000 σπίτια σε πάνω
 από 50 χωριά, αφού τα λεηλάτησαν
 αποκομίζοντας περισσότερα από 2.000 πρόβατα
 και μεγαλύτερα ζώα 
και περίπου 260.000.000 δραχμές.
Όταν έφθασαν στα Καλάβρυτα, κλείδωσαν 
όλες τις γυναίκες και τα παιδιά κάτω των 14 
στο σχολείο και διέταξαν όλους τους άνδρες
 από 14 και πάνω να παρουσιαστούν έξω από το χωριό. 
Εκεί οι Γερμανοί τους εκτέλεσαν με συνεχείς ριπές 
πολυβόλων, σκοτώνοντας περίπου 500
 (κατά τις νεότερες εκτιμήσεις) άτομα. 
Οι γυναίκες και τα παιδιά κατάφεραν να αποδράσουν
 από το σχολείο ενώ το χωριό φλεγόταν. 
Την επόμενη ημέρα τα ναζιστικά στρατεύματα 
πυρπόλησαν το μοναστήρι της Αγίας Λαύρας, 
που συνδέεται στενά 
με την Ελληνική Επανάσταση του 1821.
Εβδομήντα χρόνια μετά.
Δείτε τις φωτογραφίες.
Δικό μας σχόλιο:
Δεν πρέπει να ξεχάσουμε ποτέ!
Α και κάτι πολύ σημαντικό
για κάποιους που θα σπεύσουν
να μας πουν ότι ήταν αντίποινα
γι αυτό που έκαναν οι αντάρτες.
Λοιπόν, ο αντάρτης 
δεν είναι τακτικός στρατός.
Αυτό μόνο να σκεφτούν
 οι ανεγκέφαλοι.
Είναι αντάρτης.
Νομίζω ότι αυτό εξηγεί γιατί
αυτό που έκαναν οι Γερμανοί
(δολοφόνησαν άμαχο πληθυσμό)
που εκπροσωπούσαν
το τότε Γερμανικό κράτος
ήταν έγκλημα πολέμου
ενώ οι αντάρτες δεν εκπροσωπούσαν
 το τότε Ελληνικό κράτος.


2 σχόλια :

Unknown είπε...

Το Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων.

Γενναία μου Καλάβρυτα τόπε ηρωικέ μου...
το πορφυρό το χώμα σου πώς θα πατήσω Θέ'μου..
πορφυρομένο χώμα μου και αιματοβαμένο...
ποιά είναι η πορεία σου και ποιό το πεπρωμένο...
Αίγιο ! Πάτρα ! Τρίπολη ! μήν κλείνετε τ'αυτιά σας...
και μήν αφήστε Γερμανό να βγεί απ τα στενά σας...
οι Γερμανοί εβάλθηκαν τσ'αντάρτες να χτυπήσουν...
στων Καλαβρύτων τα στενά ένα να μήν αφήσουν...
φτάνοντας στα Καλάβρυτα εκύκλωσαν την πόλη...
και ο σκοπός τους ήτανε να την εκάψουν όλη.....
πρώτα τσ'αντάρτες πιάσανε και δεν αφήσαν ένα...
κάψανε και τα σπίτια τους παίρνοντας πίσω αίμα...
κι όταν η μέρα πέρασε και όλα ησυχάσαν...
κ'έδωσαν την υπόσχεση πως όλα πιά περάσαν...
ξάφνου ακούνε νευρικές καμπάνες να χτυπούνε...
κι η γή που τήν πατούσανε τρέχανε να την βρούνε...
όλους τους συγκεντρώσανε στο κέντρο στην πλατεία..
και τους συμπεριφέρθηκαν σαν νά'τανε θηρία....
τα παλληκάρια πήρανε δεκατεσσάρω κι άνω...
κ'όλα τα οδηγήσανε στο λόφο αποπάνω...
κλείσαν τα γυναικόπαιδα μέσα είς το σχολείο...
μέχρι π'ακούστηκαν φωνές λίγο μετά τις δύο...
ήταν το κλάμα των παιδιών και των μεγάλων πόνος...
τσ'Ευρώπης ήταν σίγουρα ο πιό άτιμος φόνος....
η πόλη παραδόθηκε στίς φλόγες άκρη σ'άκρη...
και δεν υπήρχε άνθρωπος που να μην βγάλει δάκρυ...
κ'όταν εφτάσαν οι φωτιές είς του σχολειού την πόρτα...
ακούγοντας και τίς κραυγές που απο μακρυά ερχόταν....
έγιναν όλες μιά γροθιά οι νιές και οι μανάδες...
σπάζοντας πόρτες δίφυλλες πατζούρια και χαλκάδες...
πατώντας πάνω στίς φωτιές έψαχναν τα παιδιά τους...
τους άντρες τους,τους αδελφούς κ'άλλες τα ορφανά τους...
στο λόφο τους οδήγησε το άμοιρο το κλάμα...
παίρνοντας μέρος στίς σφαγές και στο μεγάλο δράμα...
σ'όλο το λόφο ακούγονταν κραυγές και μοιρολόγια...
γ'αυτούς που εσταμάτησαν απόψε τα ρολόγια...
κάποιες μανάδες έσκαψαν τους τάφους με τα νύχια...
και θάψανε τους άντρες τους τ'αδέλφια και τ'ανήψια...
σαν είδε ο χάρος τον καημό και το πολύ το δράμα...
γυναίκες καλαβρυτινές να πνίγονται στο κλάμα...
άφησε δεκατρείς ψυχές στον πάνω κόσμο δώρο...
να μαρτυρούνε τίς σφαγές που έγιναν στο χώρο...
χάρε αλήτη και φονιά κ'αιματοποτισμένε...
να μην τη βγάλεις τη βραδυά αιματοκυλισμένε...!!!!

©Aναστασιος-Ευάγγελος Τσικριτσάκης

Unknown είπε...

Το Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων.

Γενναία μου Καλάβρυτα τόπε ηρωικέ μου...
το πορφυρό το χώμα σου πώς θα πατήσω Θέ'μου..
πορφυρομένο χώμα μου και αιματοβαμένο...
ποιά είναι η πορεία σου και ποιό το πεπρωμένο...
Αίγιο ! Πάτρα ! Τρίπολη ! μήν κλείνετε τ'αυτιά σας...
και μήν αφήστε Γερμανό να βγεί απ τα στενά σας...
οι Γερμανοί εβάλθηκαν τσ'αντάρτες να χτυπήσουν...
στων Καλαβρύτων τα στενά ένα να μήν αφήσουν...
φτάνοντας στα Καλάβρυτα εκύκλωσαν την πόλη...
και ο σκοπός τους ήτανε να την εκάψουν όλη.....
πρώτα τσ'αντάρτες πιάσανε και δεν αφήσαν ένα...
κάψανε και τα σπίτια τους παίρνοντας πίσω αίμα...
κι όταν η μέρα πέρασε και όλα ησυχάσαν...
κ'έδωσαν την υπόσχεση πως όλα πιά περάσαν...
ξάφνου ακούνε νευρικές καμπάνες να χτυπούνε...
κι η γή που τήν πατούσανε τρέχανε να την βρούνε...
όλους τους συγκεντρώσανε στο κέντρο στην πλατεία..
και τους συμπεριφέρθηκαν σαν νά'τανε θηρία....
τα παλληκάρια πήρανε δεκατεσσάρω κι άνω...
κ'όλα τα οδηγήσανε στο λόφο αποπάνω...
κλείσαν τα γυναικόπαιδα μέσα είς το σχολείο...
μέχρι π'ακούστηκαν φωνές λίγο μετά τις δύο...
ήταν το κλάμα των παιδιών και των μεγάλων πόνος...
τσ'Ευρώπης ήταν σίγουρα ο πιό άτιμος φόνος....
η πόλη παραδόθηκε στίς φλόγες άκρη σ'άκρη...
και δεν υπήρχε άνθρωπος που να μην βγάλει δάκρυ...
κ'όταν εφτάσαν οι φωτιές είς του σχολειού την πόρτα...
ακούγοντας και τίς κραυγές που απο μακρυά ερχόταν....
έγιναν όλες μιά γροθιά οι νιές και οι μανάδες...
σπάζοντας πόρτες δίφυλλες πατζούρια και χαλκάδες...
πατώντας πάνω στίς φωτιές έψαχναν τα παιδιά τους...
τους άντρες τους,τους αδελφούς κ'άλλες τα ορφανά τους...
στο λόφο τους οδήγησε το άμοιρο το κλάμα...
παίρνοντας μέρος στίς σφαγές και στο μεγάλο δράμα...
σ'όλο το λόφο ακούγονταν κραυγές και μοιρολόγια...
γ'αυτούς που εσταμάτησαν απόψε τα ρολόγια...
κάποιες μανάδες έσκαψαν τους τάφους με τα νύχια...
και θάψανε τους άντρες τους τ'αδέλφια και τ'ανήψια...
σαν είδε ο χάρος τον καημό και το πολύ το δράμα...
γυναίκες καλαβρυτινές να πνίγονται στο κλάμα...
άφησε δεκατρείς ψυχές στον πάνω κόσμο δώρο...
να μαρτυρούνε τίς σφαγές που έγιναν στο χώρο...
χάρε αλήτη και φονιά κ'αιματοποτισμένε...
να μην τη βγάλεις τη βραδυά αιματοκυλισμένε...!!!!


©Anastasios-Eυαγγελος Τσικριτσάκης