Ένα βιβλίο είμαστε
που σιγά - σιγά μας διαβάζει ο Χρόνος!
Και οι σελίδες μας τελειώνουν!....
Τι δεν έχω σπείρει σ αυτή τη σάρκα . . . . .
Τι δεν έχω θερίσει;
Μοίρα μας η γη, το χώμα!
Λίγα χρόνια πάνω απ αυτό
και τα πολλά, τα ατελεύτητα από κάτω.
Από νερό είμαστε και ρέουμε
προς το χώμα,
που συνέχεια διψάει . . . .
Ντύθηκα,
με ντύσανε με ομίχλη,
και προχωρώ, και παρέρχομαι
μες τη βροχή του χρόνου,
προς το χώμα
που με διψάει!......
Μιχάλης Χελιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου