Κατά τη διάρκεια του 8ου, 7ου και 6ου π.Χ, αιώνα
κυριαρχούσα πολιτεία στην Ελλάδα ήταν η Σπάρτη.
Το καθεστώς της Σπάρτης αποδιδόταν στον Λυκούργο
και οι κανόνες του συστήματος ονομάζονται
«οι νόμοι του Λυκούργου».
Η λέξη νόμος μπορεί να μεταφραστεί «law», αν και
έχει πλατύτερη έννοια
απ’ ό,τι αυτή η αγγλική λέξη.
Περιλαμβάνει συνήθειες και έθιμα, που πρέπει
ή δεν πρέπει να τηρηθούν, έστω και αν δεν ορίζονται
με διάταξη ή δεν επιβάλλονται από τη δημόσια αρχή.
Όταν οι νόμοι της Σπάρτης αποδίδονται στον Λυκούργο,
αυτό που εννοείται είναι ότι ο Λυκούργος διετύπωσε
κανόνες και αξίωσε από τους Σπαρτιάτες
να τους τηρήσουν: «εφύλαξε
ταύτα μη παραβαίνειν»,
«σιγούρεψε ότι δεν θα τους παρέβαιναν»
Το μυστικό της Πολιτείας της Σπάρτης, ήταν η παιδεία
που παρείχε στα τέκνα της.
Όσο κρατήθηκε «ζωντανή» η Μεγάλη Ρήτρα
του Λυκούργου και οι παραδόσεις της Σπάρτης,
κανείς ξένος κατακτητής δεν κατάφερε να πατήσει
το πόδι του στην Σπάρτη. Πάντοτε προκαλούσε
την απορία αλλά και τον φθόνο των υπολοίπων,
πως κατάφεραν αυτά τα πέντε πλινθόκτιστα χωριά
(που αποτελούσαν την πόλη της Σπάρτης),
τα οποία δεν περιβάλλονταν από προστατευτικό τείχος,
η μοναδική πόλη όχι μόνο στον Ελληνικό κόσμο
αλλά και στα πολιτισμένα έθνη της Μεσογείου
και της Ασίας που δεν διέθετε έστω μια υποτυπώδη
οχύρωση, να ηγούνται όλων για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Ένα από τα πρώτα μέτρα που έλαβε ο Λυκούργος
ήταν η κατάργηση του νομίσματος
και η αντικατάστασή του με δύσχρηστα
ογκώδη σιδερένια νομίσματα...
Χιλιάδες χρόνια αργότερα, ένας μεγάλος του πνεύματος
και της τέχνης, ο Ριχάρδος Βάγκνερ, τοποθετούσε
στον χρυσό του Ρήνου όλα τα κακά του κόσμου.
Το χρήμα ήταν το...... κακό και αυτό ο Λυκούργος
το είχε διαπιστώσει πριν από 28 ολόκληρους αιώνες.
"Δεύτερο έργο του Λυκούργου, και το πιο τολμηρό
απ' όλα, είναι... ο αναδασμός της γης.
Υπήρχε τότε φοβερή ανισότητα και έρχονταν
στην πόλη πολλοί ακτήμονες και άποροι επειδή
τα πλούτη είχαν συσσωρευτή σε ελάχιστους.
Γι' αυτό, πολεμώντας την αναισχυντία και το φθόνο
και το έγκλημα και την τρυφηλότητα
και τα δύο άλλα νοσήματα της πολιτείας, που είναι
παλαιότερα και σοβαρότερα, τον πλούτο
και τη φτώχεια, έπεισε όλους ανεξαιρέτως
τους πολίτες να τα βάλουν όλα στη μέση
για να γίνει αναδασμός και να ζουν μεταξύ τους
όλοι ίσοι και μ ε ίση περιουσία, επιδιώκοντας
να πρωτεύουν στην αρετή, σαν να μην υπήρχε
καμιά άλλη ανάμεσά τους διαφορά και ανισότητα
παρά αυτή που την ορίζει η καταδίκη του κακού
και ο έπαινος του καλού πολίτη.
Και κάνοντας πράξη το έργο του μοίρασε
την άλλη λακωνική γη σε τριάντα χιλιάδες κλήρους
για τους περιοίκους κι αυτήν που αποτελούσε
την Σπάρτη σε εννιά χιλιάδες
(γιατί τόσοι έγιναν οι κλήροι των Σπαρτιατών).»
ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ - ΒΙΟΣ ΛΥΚΟΥΡΓΟΥ
«Λένε πως όταν κάποτε ο Λυκούργος,
χρόνια πολλά μετά τον αναδασμό της γης,
γύριζε από ένα ταξίδι και είδε να έχουν πριν λίγο
θερίσει στους αγρούς, καμαρώνοντας τους σωρούς,
ίσους τον ένα δίπλα στον άλλο, χαμογέλασε και είπε
σ' αυτούς που ήταν μαζί του, πως η Λακωνική
ολόκληρη μοιάζει με χώρα που ανήκει σε αδέλφια,
που μόλις έκαναν τη μοιρασιά».
Πρώτος ο Λυκούργος, πρώτη η Αρχαία Σπάρτη
αντελήφθη αυτό που αργότερα έγινε η μάστιγα
της ανθρωπότητας, την δουλεία του χρήματος!
Κάποτε οι ισχυροί είχαν τον έλεγχο
των υλικών αγαθών, σήμερα τα πράγματα
έχουν αντιστραφεί,
αυτοί που έχουν τον έλεγχο
των υλικών αγαθών είναι και οι ισχυροί.
Αυτήν την αντιστροφή των πραγμάτων,
αυτόν τον βιασμό της φύσης που επέρχετο
προσπάθησε να προλάβει ο Λυκούργος
περιορίζοντας στο ελάχιστο
την κοινωνική αδικία, εγκαθιστώντας
μια κατάσταση οικονομικής
ισότητας μεταξύ των πολιτών και προχωρώντας
σε ένα πρακτικό μέτρο για την επίτευξη
αυτού του σκοπού.
Στην κατάργηση των χρυσών και αργυρών
νομισμάτων και στην αντικατάσταση τους
με δυσκίνητα σιδερένια νομίσματα ούτως ώστε
όταν καθιερώθηκε αυτό το μέτρο,
όπως αναφέρει ο Πλούταρχος,
πολλών ειδών αδικήματα εξηφανίσθησαν
από την Λακεδαίμονα.
Πρώτος, δηλαδή ο Λυκούργος,
"πρώτη η Αρχαία Σπάρτη ήταν η Πολιτεία εκείνη
που κατάργησε τον χρυσό
από βάση της οικονομίας της."
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου