Τεμαχίσαμε τον χρόνο σε μικρά
πολύ μικρά κομματάκια
ώρες και δευτερόλεπτα
κι αυτά σε πολύ μικρότερα.
Τον πακετάραμε ύστερα
σε μέρες, μήνες και χρόνια
και νομίσαμε
ότι κάτι καταφέραμε.
Ουτοπία.
Στην πραγματικότητα
δεν καταφέραμε τίποτα.
Ο χρόνος, κυρίαρχος του παιχνιδιού
εξακολουθεί
να μας βγάζει την γλώσσα του
περιπαικτικά.
Αρχή και τέλος
Άλφα και Ωμέγα.
«Πατέρας» των πάντων.
Ο χρόνος
εξακολουθεί να τρώει τα παιδιά του!
Πάν Καρτσωνάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου